Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

vrijdag 13 juli 2012

Opkomen voor jezelf

Toen mevrouw K. de Hoftuin bezocht, was Wamy daar ook. Hij zat zich net uitgebreid te wassen toen hij daar opeens mee stopte. Want?
Nou mevrouw Katblad, dit gaat dus weer reuze spannend worden, heh? Ja, u weet het wel te brengen. Krijgen we nog te horen waarom de Wams zijn toiletbeurt staakte of laat u ons nog veel langer in spanning zitten? Ja, laat die volgende foto van u nu maar snel doorkomen, anders houden we het vast niet uit.






Iwan was de balkontrap af gekomen. Hij had een hoop klachten en eiste onmiddellijke aandacht.
Zeg mevrouw K., dat is toch die rooie van dat grote gezin? Met Igor, Lotje en Caja? En die Caja was toch laatst zoek? Ja, alles in rep en roer heh? Die mevrouw Ina was erg ongerust en ik heb haar buiten zien zoeken. Maar Caja is nu toch weer thuis, niet?








En ze was over de rooien en uitgehongerd, niet? Jawel, dat waren mevrouw Ina's eigen woorden. Ah, u wilt door met het verhaal. Goed, ik hou m'n muil wel als u het me zo vriendelijk vraagt.
Wie hebben we hier?


Harry had Iwan ook horen komen en zat in zijn raam naar hem te kijken. Maar Iwan had wel iets anders te doen dan te letten op andere haarfabrieken.




Hij was namelijk uit op aandacht. Een hoop aandacht, en dan natuurlijk vooral van de aanwezige mensen. Ja, Iwan wilde uiteraard geaaid worden, en toen hij een portie knuffels van mevrouw K. in ontvangst had genomen, zocht hij een volgend slachtoffer uit.

Zeg mevrouw K., waarom waren al die mensen daar eigenlijk? Eetclub?
En u kwam niet op het idee om mij uit te nodigen? U wilt het daar nu niet over hebben? Kunnen we daar straks dan nog even over doorpraten?


Iwan moest dan wel de trap afkomen en naar de mensen toelopen, maar dat deed hij graag. Aan sommige handen moest hij natuurlijk eerst snuffelen, want je weet immers maar nooit.

Wat bedoelt u daarmee mevrouw K.? Dat je het maar nooit weet? Wat weet je maar nooit? Wat is dat voor geheimzinnigheid? Dat spreekt vanzelf? Nou, voor mij dus niet en ik zou het fijn vinden als u het me even uitlegt. Niet? Oh, u heeft de volgende foto alweer geladen... 
En, waar is die grote rooie dan nu mee bezig? Wordt het nu eindelijk een keer een beetje spannend, dat verhaal van u? Of gaat u gewoon door met uw gezemel?


Iwan rook een heleboel vreemde luchtjes aan en in de berg met onkruid. Wij konden eigenlijk al raden wat hij vervolgens zou gaan doen.

Wel mevrouw K., laat mij maar raden. Hij ging er een zooi van maken? Een hoop doen bovenop die puinhoop?


Ha! Zat ik er niet ver naast, heh? Tjongejonge, wat een plas!


Ja Hoofdredacteur, Iwan moet af en toe laten weten dat de tuin ook tot zijn territorium behoort. Daarmee geeft hij een signaal aan de Hoftuinhaarfabrieken opdat ze rekening met hem houden.

Wat bedoelt u daar nu weer mee?


Wel Hoofdredacteur, Iwan eist middels deze boodschap tenminste Recht van Overpad, maar misschien zelfs wel vrije toegang tot de Hoftuin. Dus dat de leden van Hof is Vol hem niet uitzetten als hij zin heeft de tuin te bezoeken. En het zou zelfs zo kunnen zijn dat hij een deel van de tuin opeist.


Zeg mevrouw K., dit zit u toch zeker te verzinnen, heh? Recht van Overpad? Hof is Vol? Hoe komt u erbij! Die kat moest gewoon nodig en er was geen bak in de buurt. Zullen we het daar maar op 
houden? Of wilt u nog meer sprookjes vertellen? Hoezo moet ik gaan afwassen? U heeft daar toch een machine voor? Vieze pannen? Die doet u zelf maar. Nee, ik zal u verder niet teveel ophouden. Ja, legt u het me straks maar allemaal uit. Heeft u de wijn eigenlijk al koud staan? Voor bij de lunch natuurlijk! Oh, we eten gewoon een boterham. Ja, gaat u maar weer verder.
Nog meer aaien zeker? Zeer interessant inderdaad. Komt er nog meer of zullen we het hier maar bij laten en de boterhammen gaan smeren? Oh, u was dus nog niet klaar.


Oh, die hand was van MaGiz en Sonny zit nu jaloers te wezen?


Dat klopt, ja. Sonny was erg jaloers en zat een beetje achteraf erg chagrijnig toe te kijken.
Maar nu ben ik helemaal van mijn a propos, en ik zou u willen verzoeken uw muil eens een tijdje te houden. Kunt u niet een borrel inschenken voor uzelf? Of had u die hele fles Ezelsbitter al in uw eentje leeg gezopen soms?



Beste lezers, we wilden u dus laten zien hoezeer haarfabrieken kunnen verschillen in gedrag. Sonny jaloers op afstand, Wamy ook jaloers maar lost het op door naar MaGiz toe te gaan en ook een aai af te dwingen. Je ziet dat bij mensen ook wel, dit grote verschil in doen en laten. Voor jezelf opkomen, dat is wat Wamy doet. Hij zorgt dat hij krijgt wat hij nodig heeft en gaat niet ergens achteraf zitten mokken.

Weet u wie trouwens ook zo'n mokker is? Die Hoofdredacteur van ons. Staat nu in de keuken en probeert die fles open te krijgen. Zit namelijk een soort van kindersluiting op. En wij gaan hem niet helpen natuurlijk. Hij zou ook die pannen even voor ons kunnen afwassen, maar nee hoor! Steekt geen poot uit. Komt hier om de haverklap binnenvallen en kijkt of er nog wat te halen valt. En probeert tussendoor ook nog onze reportages te verstieren met zijn commentaar. Snapt ook helemaal niks van onze haarfabrieken en hun gevoelens. De zuiplap.


Wel, om kort te gaan: Iwan kreeg ruimschoots aandacht, en toen het voor de mensen tijd was om aan tafel te gaan (voor het hoofdgerecht), ging hij via de balkontrap naar huis. We waren erg blij Iwan weer eens gezien te hebben en vroegen hem nog de volgende keer Igor mee te nemen naar de Hoftuin. Helaas konden wij zijn antwoord niet verstaan.

ÉÉN BORREL HAD IK GEZEGD, HOOFDREDACTEUR! HET IS VERDORIE MIDDEN OP DE DAG! MOET IK SOMS DE DRANK HIER OP DE REDACTIE GAAN VERSTOPPEN OMDAT U ZICH NIET KUNT BEHEERSEN? ERUIT! GA MAAR NAAR DE KROEG! JA, IK HEB SCHOON GENOEG VAN U! WEGWEZEN!

Sorry mensen, maar dit moest er even uit.....

1 opmerking:

Ma Tok zei

Zo, die kindersluiting heeft hij door. Of had hij de hals van de fles gebroken?