Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

donderdag 26 juli 2012

Ondanks duidelijke afspraken

Oscar:
We waren met mevrouw Katblad naar de Kruidentuin gegaan en zouden ons vanwege de warmte een beetje laag houden, de Boez en ik. Daarmee bedoel ik dus: geen druktemakerij, geen tikkertje, geen klimpartijen, gewoon rustig wat kuieren en tussendoor veel rusten en in de schaduw liggen. Dat hadden we dus duidelijk allemaal afgesproken en ik hield me daar ook aan; ik zocht al gauw een plekje in de schaduw, vooral omdat mijn oren heel slecht tegen die sterke zonnestralen kunnen. Dat de Boez zo stom was om wel in de zon te gaan liggen moest hij natuurlijk zelf weten, maar vanaf het moment dat we van huis waren vertrokken had ik al het idee dat hij een beetje last had van zijn ADHD - of tenminste iets wat erop lijkt - want hij was onrustig en opgewonden. Eigenlijk had ik toen al de bui kunnen zien hangen, maar je blijft altijd hopen dat het wel mee zal vallen, heh? Ja.

Maar het viel dus helemaal niet mee. Zodra ik mijn plekje in de schaduw had gevonden, begon hij te klieren. De Boez ja. (Kunt u toch op de foto zien? Nou dan!)
Hij dook opeens bovenop me en begon flink met zijn poten in mijn buik te porren. Nee, natuurlijk vond ik dat niet leuk en ik probeerde me daarom ook hevig te verzetten, maar omdat ik op mijn rug kwam te liggen lukte dat niet zo. Inderdaad, ik was in het nadeel.




Ik begon hem uit te schelden. Hij deed eerst net alsof hij me niet hoorde en daarna begon ie me te jennen. Wel, hij zei dingen alsdat ik een mietje zou zijn en een slappe papzak. Ja, echt waar. En ondertussen ging hij gewoon door met het rammen in mijn buik, en dat voelde zeer onaangenaam en deed zelfs pijn. Mevrouw K. zei er nog wat van maar de Boez hield niet op.
En toen werd ik dus opeens hartstikke kwaad, dat zult u wel begrijpen, heh? Ja.




En boosheid geeft enorm veel kracht, want toen kon ik me onder hem uit wringen terwijl ik hem ondertussen keihard terug sloeg. Nee, ik had op dat moment geen enkel medelijden meer met hem en vond dat hij maar een koekje van eigen deeg moest krijgen.
Wel, Boez merkte dus dat ik uiteindelijk toch sterker ben dan hij, vooral als ik woedend ben, en hij begon te mekkeren. Heel kinderachtig ja, want wie kaatst moet de bal verwachten en wie zaait zal oogsten. Ja, daarmee bedoel ik dat hij had kunnen verwachten dat ik zo'n idiote aanval niet zou pikken, vooral omdat we toen we van huis gingen daarover nog duidelijke afspraken hadden gemaakt. Ja, dat we ons rustig zouden houden en dergelijke. Vanwege die hitte, inderdaad.

Uiteindelijk had ik hem er helemaal onder en zag ie in dat het verder geen zin meer had, die zogenaamde stoeipartij. Ja, omdat ik sterker ben en hij niet tegen me op kan. Nee, hij kan niet tegen zijn verlies en daarom zei hij tegen me dat ik vals had gespeeld. Heb ik verder niet op gereageerd nee, want ik vond wat hij zei allemaal te kinderachtig voor woorden en bovendien maak ik me liever niet te druk als het zo warm is, vooral niet als het toch zinloos is zoals in dit geval.




Wel, Boez ging toen een eindje verderop lopen klooien in de tuin, en ik ben weer in de schaduw gaan liggen omdat ik moet uitkijken dat mijn oren niet verbranden dus. Ja, mevrouw K. had tegen me gezegd dat het zonkracht zeven of zoiets zou kunnen worden, vandaar dat ik voorzichtig moest zijn.

Nee, we hebben daarna geen ruzie meer gemaakt want ik heb hem de hele middag niet meer gezien. Ja, 's avonds bij het eten wel weer, en toen zijn we nog samen door de openstaande deur het dak op gegaan. Nee, die deur had al dicht moeten zijn maar ze was vergeten dat ie nog open stond. Mevrouw Katblad inderdaad. En omdat Cera met ons was meegegaan, heeft ze (mevrouw K. - red) die deur de hele nacht maar open laten staan. Ja, we hebben toen best een leuke tijd gehad met zijn drieën op het dak. Nee, toen was alles weer vergeven en vergeten dus.
Dat was het ja, meer heb ik niet voor het Katblad op het ogenblik.
En dan zou ik nu graag even mijn poten gaan wassen in de teil. Tot aan de oksels ja, want dat is met dit weer nog lekkerder dan anders en daarom kan ik het u van harte aanraden, plek zat. Gaat u met mij mee?

3 opmerkingen:

Kamiel zei

U wordt oud Mevrouw Katblad.

Pientje & Bella Donna (PvdP) zei

De Indische kersbloempjes kunt u gewoon weer in de sla gebruiken bij schade veroorzaakt door dollende haarfabrieken. Heeft in de verte een nipje weg van Rucola (Raketsla, Eureka sativa).
Wij geven op het Politburo zowiezo de voorkeur aan planten die een natuurlijke dood zijn gestorven.
als eten dan zeg maar.

Mevrouw Katblad zei

Zo Kamiel. Jij vergeet zeker nooit iets, heh? Nou dan! Brutale vlegel!