Zal ik nou naar boven gaan of niet? Ik heb eten gehad, water gedronken en ben op de bak geweest, dus eigenlijk ben ik klaar hier. Ik zou graag nog even boven een dutje gaan doen maar hoor dat er daar wat aan de hand is. Misschien is die Boez wel weer aan het klooien, kom ik hem straks op de trap tegen en glij ik van schrik uit. Laatst ben ik ook minstens tien treden naar beneden gedonderd, samen met hem trouwens. En met een stapeltje boeken, maar die moet ze dan maar niet op de trap leggen want daar is ie niet voor. De trap dus inderdaad. En vannacht was het boven ook helemaal mis. Ik lag lekker te pitten, stort er opeens een tafeltje in elkaar. Zo'n tafeltje voor de camping met inschuifpootjes, en toen de Boez daar bovenop sprong schoven de twee voorpootjes dus in omdat ze niet goed vast zaten. Kwam mevrouw K. nog haar bed uit om de zooi op te ruimen, maar ik ben naar beneden gevlucht want had geen vertrouwen meer in het meubilair op de bovenverdieping. En op je oude dag heb je ook helemaal geen zin in die onverwachte gebeurtenissen waar je bijna een hartstilstand van krijgt. Alles wat anders gaat dan waaraan je gewend bent, daar raak je van in de war. Dat geldt tenminste voor mij en ik durf te wedden dat dat voor ieder oudje geldt. Ik weet nu op dit moment dus niet waar iedereen zit en dat maakt dat ik moeilijk beslissingen kan nemen. Als ik nu zeker wist dat er boven niemand was, was ik daar allang geweest. Dan had ik de keuze gehad tussen het logeerbed, mijn eigen mandje en het grote bed, en dan lag ik nu lekker te slapen. Maar met dit weer weet ik het dus niet. Dan weer effe zon, dan weer regen. En dus liggen ze voor hetzelfde geld allemaal boven en is het er erg onrustig. Te onrustig voor mij dus. Alleen die Oscar. Die gaat altijd naar buiten, ook als het regent. Maar de rest (ik hou de tel niet meer bij, alles komt hier maar aan de deur met zijn koffertje en mag dan nog blijven ook) zal wel daar boven verspreid liggen over de bedden.
Wel, ik ben er dus nog steeds niet uit. Ik denk dat ik naar boven wil maar hoor daar dingen die mij niet bevallen. En daardoor is het dus extra moeilijk om een beslissing te maken. Ik denk dat ik gewoon maar even wacht tot ik niks meer hoor. En misschien dat ik dan een besluit kan nemen. Maar het kan ook zijn dat ik zo weer honger krijg en dan ben ik beneden beter af. Nee, het leven is niet makkelijk. Heeft u dat ook wel eens, last van besluiteloosheid en constante twijfel over wat nu het beste is om te doen?
2 opmerkingen:
Ach, arme mevrouw Troy toch.
U bent trouwens niet de enige die is opgeschrikt door een instortend tafeltje. Igor lag heerlijk te slapen op zijn vaste plekje op het terras toen een oud tafeltje plotseling besloot dat nu de juiste verrottingsgraad was bereikt. Het donderde met een vreselijke klap totaal in elkaar, samen met de erop staande bloempotten, alles kapot, vlakbij Igor. Igor heeft dagenlang het terras gemeden, hij durft er nu gelukkig weer overheen te lopen.
Ik denk dat ik dat ook wel eens heb mevr. T. Mijn twijfel gaat meestal over waar ik het meest zin in heb om te eten. Bijvoorbeeld zoet of hartig, of zo. En dat is waarschijnlijk het enige waar u dan weer niet over hoeft te twijfelen, omdat u geen andere keus hebt dan dat te eten wat mevr. K. in uw bakje doet.
Een reactie posten