U wilt graag weten hoe het ook alweer was toen ik nog regelmatig naar de Kroeg ging? Wel, ik weet daar niet zoveel meer van want het is ondertussen al best lang geleden dat ik daar regelmatig zat, heh? Nee, niet in de Kroeg zelf maar in die tuin daarachter, bij de kakelaars, en dat weet u best. U dreef toen een beetje de spot met mij door net te doen of ik daar naar die Kroeg uit bedelen ging, terwijl ik alleen maar mijn oude territorium bezocht en naar de kakelaartjes ging kijken. Maar u bent nooit te weten gekomen langs welke weg ik daar kwam, heh? Nee, en dat wou ik eigenlijk liever zo houden dus doe maar geen moeite. Mijn geheim inderdaad.
Tegenwoordig lukt het me in elk geval niet meer om daar te komen, en de weg terug is me ook te moeilijk geworden. Jawel, ik kwam dan van het garagedak hierboven, en sprong daarvandaan naar beneden op deze container. Weet u nog hoe ik mensen liet schrikken als ik met een boink hier landde? Inderdaad, ik ben wat te zwaar geworden om die sprong nu nog uit te voeren dus ik waag me daar niet meer aan; het zou me zomaar mijn poten kunnen kosten. Nee, ik weet niet meer wanneer het de laatste keer was dat ik de sprong deed, maar u heeft daar vast nog wel een foto van, of van de keer daarvoor.
Maar goed, ik lig nu dus op deze container wat te mijmeren over de tijd van toen. Mijn zogenaamde Kroegtijd dus, ja. Dat heeft u toch ook wel? Dat u denkt aan de leuke tijden toen u nog dingen kon die u nu niet meer kan? Die goeie ouwe tijd? Nou dan.
Nee, ik heb nu geen zin in po(e)seren of wandelen, laat mij nog maar even wat verder mijmeren. Maar u roept wel als we gaan eten, heh? Dank u, misschien kom ik dan wel. En anders wat later, ja.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten