Wij riepen haar, ze keek heel even onze richting uit maar richtte haar blik toen onmiddellijk weer naar omlaag.
Wel, daar beneden moest dus iets heel spannends aan de hand zijn, heh?
Mevrouw K. kon alleen niet zien wat, want er stond een muurtje voor haar snufferd (waar ze helaas niet overheen kon kijken).
En jawel, een vliegbeestje dus!
We hebben nog even staan wachten om mee te kunnen maken dat Caja (via een wellicht geheime route naar de betreffende tuin) het vliegbeestje zou weten te benaderen, maar nee. Caja bleef zitten staren en bewoog niet. Na ongeveer 10 minuten was K. het zat en ging ze terug naar de redactie.
Maar hé, hoorde zij daar, net voor ze vertrok, het vliegbeestje niet heel even spottend lachen? Nee, vast niet. Het moet haar verbeelding zijn geweest.
6 opmerkingen:
Marokkanen, althans van de eerste generatie, de oude gastarbeiders zeg maar, zijn er heilig van overtuigd dat haarfabrieken in staat zijn een vogel in een boom met hun blik te fixeren, zodanig dat ze gehypnotiseerd uit de boom vallen.
Gebraden en al zeker?
Mooi, die besjes (of zijn het bloemen?) aan die rode takken!
Ik ben ook vogelaar, net zoals Caja!
Zou me niets verbazen als het vliegbeestje zou zitten grinniken. Die bij ons in de tuin zitten ook altijd te etteren als de katten voor het raam zitten en de deur dicht is.
@tante sjaan:
juh kind, 't Rif is geen voedselbank hoor.
Een reactie posten