Verstoorde rust....

Een dagje regen vindt Japekoppie niet zo erg, mits hij het logeerbed voor zich alleen heeft en er geen lawaai of gedoe om hem heen is. Ja, want tien jaar lang heeft onze Verkenner A het huis alleen maar met zijn moeder hoeven delen, tot drie jaar geleden de Boez zomaar plotsklaps voor zijn neus stond. En vanaf toen was het gedaan met zijn rust.
Vandaag was de Boez ondanks de nattigheid toch naar buiten gegaan, maar bleef zo lang weg dat Cera en Oscar op onderzoek uitgingen toen het even droog was. En omdat Boez al die tijd niet in de straat was gesignaleerd kwamen die twee naar boven voor een zoektocht op het dak.
Japekoppie keek erg verstoord op, want nu was er dus toch nog gedoe op de bovenverdieping.

Ja, want Cera en Oscar hadden wat onenigheid bij het openstaande raam over wie er nu het eerst het dak op mocht. Het was dus een beetje dringen, en Oscar won tenslotte omdat Cera veel te bescheiden is en niet goed opkomt voor zichzelf.

Oscar was uiteindelijk dus als eerste naar buiten gesprongen, maar wist niet goed waar te gaan zoeken naar de Boez. Zijn vriendje kon tenslotte wel overal zitten of zelfs bij iemand naar binnen zijn gegaan. Daarbij komt ook nog dat dit dakgebied niet zo vertrouwd is voor de Os, en dan moet je erg voorzichtig zijn en niet overal je neus insteken.

En dan was het ook nog eens een keer erg nat; vooral de gootjes waren volgelopen en Os moest goed uitkijken waar hij zijn pootjes neerzette. Ja, het klopt dat Oscar zich anders nooit druk maakt om natte poten (hij hangt immers regelmatig met zijn klauwtjes tot aan zijn oksels in de grote waterbak), maar nu dus blijkbaar wel. Nee, waarom weten wij niet, en we hebben het verder ook niet aan hem gevraagd want op dat moment leek dat niet belangrijk genoeg.
Waar Cera ondertussen was? Of zij ook nog uit het raam gesprongen was?

Jazeker, maar ze had verder geen behoefte meer om te zoeken naar de Boez. Ze had namelijk een lekker sprietenplantje gevonden op het dak van de achterburen, en zat heerlijk een partijtje te kauwen. Ja, je moet zo je prioriteiten stellen, heh?

Werd de Boez nog gevonden?
Neen.
Hij kwam pas ver naar etenstijd thuis, net op het moment dat mevrouw K. besloten had om naar bed te gaan. Met een plof hoorde zij hem plots op het keukendak belanden, opende voor hem de zijdeur, daarna het raam, dan weer de deur etc. Maar Boez speelde een spelletje en was helemaal nog niet van plan het redactiehuis te betreden. Toen mevrouw K. voor een laatste keer het raam voor hem open hield (altijd uitkijken dat niet één van de andere schatjes naar buiten verdwijnt....), vloog er zomaar een nachtvlinder naar binnen. Tja, en die moest gepakt worden, heh? Boez sprong de vlinder achterna, vlinder was de klos, Boez was gevangen.
Wij overwegen nu echter om ook boven een kattenluik te installeren, al is het alleen maar om de spelletjes van de Boez niet meer te hoeven meespelen. Gewoon een nacht buiten in de regen laten zitten, denkt u? Nee, geen sprake van! Wij zouden geen oog dichtdoen!