Saaie dag

De regen was opgehouden en de twee vriendjes ontmoetten elkaar op straat. Oscar gelijk helemaal blij en enthousiast, met grote behoefte om zijn genegenheid te tonen middels neuscontact en kopjes geven, Boez ook wel blij natuurlijk, maar daarentegen veel meer terughoudend en gereserveerd. Op de foto ziet u duidelijk hoe Os op zijn manier probeert de Boez een knuffel te geven, en hoe de Boez wat schrikachtig daarop reageert. Hij (Boez) zou direct daarna over Os heen springen en daarbij een purrrr-geluid maken; dat is zijn manier om zijn genegenheid te tonen.

Onderweg (als wij een rondje met de jonge reporters lopen) zoeken zij ook steeds elkaars gezelschap. Natuurlijk doen zij apart van elkaar het nodige snuffelwerk (je moet uiteraard altijd een eigen neus volgen), maar daarnaast delen ze ook regelmatig hun ervaringen en lijken zelfs zo af en toe te overleggen. Dat laatste is (denken wij) ook een uiting van genegenheid, want we kunnen ons niet voorstellen dat er wat te overleggen valt! (Doch we kunnen het zomaar bij het verkeerde eind hebben, heh?)

Onderweg wordt ook vaak duidelijk dat ze wel degelijk verschillende hobby's hebben, de vriendjes. Zo is de Boez bijvoorbeeld dol op het wroeten in bergen tuinafval (of zakken met soortgelijke inhoud).

En Oscar kiest liever voor het zich verstoppen of klooien en zooien tussen de graspollen.

Maar voor welke bezigheid ze ook kiezen, als mevrouw Katblad aangeeft dat de verkenningsronde voortgezet gaat worden, onderbreken ze hun activiteit om samen weer verder mee te lopen naar het volgende doel.

Zoals deze keer: door de Poort naar Iwan's straat.
En daar staan ze dan samen even stil om eerst goed te kijken of er geen enge dingen gaande zijn in deze straat, want je weet maar nooit.
En als het sein "veilig" is gegeven, doet ieder weer zijn eigen ding, zeg maar.

Boez is duidelijk in een jolige bui en erg actief bezig (hij lag ook de hele ochtend te slapen en zit dus boordevol energie).

Oscar is erg voorzichtig en staat te wachten op wat er verder nog gaat komen. Ja, want Os was de hele ochtend al bezig, had ondanks de regen al behoorlijk wat kilometers afgelegd en deed dus nu wat rustig aan.

Er was maar weinig te beleven in Iwan's straat, dus gingen we weer terug naar de Hoftuin.

Op de heenweg hadden wij hem niet gezien, maar waarschijnlijk lag hij daar al langer tussen de struiken: Harremans van de partij Hof is Vol. Hij hield de vriendjes wel in de gaten maar had geen behoefte om ze weg te jagen. Dat moet wel haast betekenen dat hij erg moe was, want zo kennen we Har helemaal niet! Het kan natuurlijk ook dat hij pijn in zijn buik had, misschien op zijn donder had gekregen van zijn broer Panda, of een andere teleurstelling lag te verwerken. In elk geval kwam hij niet tevoorschijn en wilde sowieso niet gezien worden. We lieten Har met rust....

Op weg naar de Kruidentuin aarzelde de Boez of hij wel verder met mevrouw Katblad en Oscar mee wilde wandelen. Ja, want we stonden vlakbij de Poort die naar ons achterdak leidt, en de Boez had zijn dakronde nog niet gemaakt en dat voelde voor hem niet goed. Oscar wachtte rustig het besluit van de Boez af maar mevrouw Katblad had daar geen zin in. Nee, zij wilde de wandeling snel afmaken omdat er weer (erg) donkere wolken aankwamen.
Mevrouw K. zette de pas erin, Oscar volgde en de Boez besloot vervolgens toch maar met hen mee te gaan.

De Kruidentuin bleek erg nat en was vandaag minder interessant. En zo kwamen we heel snel via de Parallelstraat in de Steeg van Storm.

Os was moe, dat was duidelijk. Terwijl de Boez aan het rondspringen was, liet Os zich her en der op de straat zakken om even uit te rusten. Aan het eind van de Steeg werd er (bleek later) afscheid genomen. De Boez zou namelijk even later de Katbladstraat inscheuren om alsnog onder de Poort door te schieten, op weg naar het dakgebied. Oscar bleef eerst nog wat voor de redactie rondhangen en klom toen bovenop de pergola om een dutje te doen.

Nee, erg spannend was deze wandeling niet geweest. Maar het was ook wel een erg sombere, natte, saaie dag.....