Geen kapotte oren

Bollewangen heeft blijkbaar uitgevonden dat er in onze buurt geen jonge, gewillige dameskatjes wonen met wie hij voor nageslacht kan zorgen, want wij zien hem nog maar zelden voorbij komen. Wellicht heeft hij een vriendin gevonden in een ander deel van de stad?
In elk geval waren wij verbaasd toen wij (heel kort) zijn sirene hoorden in de Katbladstraat, en wij stuurden onze fotograaf natuurlijk direct naar buiten om een plaatje te schieten van onze semi-zwerver (die overigens eigenlijk Pincho heet). Wij zagen nog net een schaduw door de Poort naar de Hoftuin schieten, maar in de tuin zelf zagen wij slechts Harremans; hij stond er een beetje besluiteloos bij. Hoewel, verdwijnt daar niet net een staart achter de struik? Jawel!

De fotograaf moest even wachten tot Bw tevoorschijn kwam, want de kater had blijkbaar belangrijke zaken achter die struik te doen en hem daarbij storen zou betekenen dat hij er in rap tempo vandoor zou gaan. Nee, het is niet makkelijk om Bw op de foto te krijgen, dat hebben wij al heel vaak moeten ervaren. Dus hielden wij afstand en even later werd ons geduld beloond.
Natuurlijk had Bw ons in de smiezen. Hij deed even wat hij blijkbaar moest doen (zie foto) en rende vervolgens het Hof weer uit. Niet via het pad uiteraard, maar van struik tot struik zodat wij hem lekker niet goed op de foto konden krijgen.
Zo van een afstandje zag Bw er voor zijn doen niet slecht uit. Geen ernstig kapotte oren, geen diepe krassen op zijn snuit, geen kale plekken. We nemen dus maar aan dat het goed met Bw gaat. Meer nieuws over hem hebben wij helaas niet.