Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

donderdag 23 juni 2011

Effe een Wamy-pauze svp!

Soms worden wij heel erg moe van de Wams oftewel Wamy. En bovendien ook moedeloos van het hem alsmaar buiten de deur zetten (zie de hulpeloosheid van de snuit van Boez afstralen).
Ja, want vandaag hadden Boez en mevrouw K. Wamy al meer dan 12 keer uit ons huis gejaagd.
De eerste keer stond Wams uit het voerbakje van Boez te snoepen toen wij hem betrapten. In het nauw gedreven door haarfabriek B. met mens, vloog Wams door de kamer en knalde eerst tegen het (gesloten) raam aan, ontving op weg naar de gang een aantal tikken van de Boez, stuiterde vervolgens tegen de muur in het halletje, kreeg daar weer een paar lellen voor zijn achterste en wist tenslotte te ontkomen door met vier poten tegelijk door het kattenluik naar buiten te vliegen. Nu zou je kunnen denken dat zo'n uitzetting met geweld toch goed moet zijn voor tenminste een uurtje rust, maar dus niet. Twee minuten, hooguit.
Alle volgende keren haalde Wams het voerbakje niet, want werd óf door mevrouw K. óf door de Boez na een paar stapjes in het halletje alweer naar buiten gestuurd. Ja, een enkele keer kwam hij inderdaad wel tot halverwege de huiskamer, maar het voerbakje haalde hij dus niet.
Na een tijdje raakten zowel Boez als mevrouw K. aardig uitgeput.

Nee, wij kunnen echt niet toestaan dat Wamy alsmaar ons huis binnenkomt om alle brokjes op te eten. Weet u wat dat kost? Nou dan. Bovendien raken onze oudjes daardoor van streek, en dat is het laatste wat wij willen.
En daarom, omdat het echt niet anders kan en wij af en toe ook wat rust in huis willen, gooien wij een handvol goedkopere supermarktbrokjes in een bakje en kwakken dat ergens buiten tussen de planten neer. Ja, dat is echt de enige oplossing voor dit probleem. En na het verorberen van dit goedkope maal verdwijnt Wamy eindelijk voor een tijdje uit zicht.
Vast en zeker gaat hij dan naar één van zijn andere adresjes om daar mens en kat tot wanhoop te drijven. Maar wij hebben dan tenminste even een Wamy-pauze. Eindelijk effe rust......

4 opmerkingen:

ina zei

Zo, die is brutaal, zeg!

Annemieke zei

Zou ie een lintworm hebben? Of werkt zijn schildklier te snel? Want echt dik is't ie niet.

Anoniem zei

Krijgt hij thuis misschien niet genoeg of houdt hij gewoon meer van het voedsel dat mevrouw Katblad haar haarfabrieken bereidt/aanbiedt? Gewoon een gourmettant zoals ik dat noem. Wat een boefie!

de redactie zei

@abigail: klik onder labels wamy aan en u krijgt alle verhalen over hem. Dan kunt u ook lezen dat Wamy overdag zijn huis niet in kan, en hoe dat precies zit!