Vergeven en vergeten

Afgelopen week zat mevrouw Katblad weer eens met de eetclub in het Hof. En omdat het zulk aangenaam weer was, hadden wij de deuren openstaan. Daardoor weten onze reporters ook precies waar mevrouw K. uithangt, en vaak hangen zij op zulke momenten eveneens rond in de Hoftuin, niet alleen om haar in de gaten te houden maar ook te waarschuwen wanneer ze haar afwezigheid zat zijn en het diner voor de haarfabrieken op de redactie geserveerd moet worden. Deze keer echter waren onze reporters mevrouw Katblad wel gevolgd, maar daarna hadden zij snel de Hoftuin weer verlaten. Wel, hiernaast ziet u Myo staan, en nu weet u gelijk waarom onze haarfabrieken de tuin uit waren gevlucht!

Alleen de dappere Boez kwam terug. Jawel, soms kan hij erg stoer doen en nu nam hij het tegen Myo op. De (nieuwe) partijleider van Hof is Vol kon natuurlijk niet toestaan dat vreemdeling Boez maar bleef proberen naar mevrouw K. toe te komen, vooral niet nu er lekkere etensgeuren uit de eetzaal naar buiten dreven, heh?
Myo liep dus direct op de Boez af om hem eens even goed de waarheid te zeggen, maar voordat hij dat laatste kon doen, liet Boezelmans een geweldig blaasconcert zijn bekkie verlaten. En raad eens? Myo had daar niet van terug! Boez deed weliswaar wel aardig wat stapjes achteruit........

maar toen hij zag dat Myo van schrik naar huis terugkeerde, stapte hij met grote, zwaaiende staart naar de eetzaal toe. Hij had zijn doel bereikt en werd onder groot gejuich (van mevrouw K.) ontvangen, en uiteraard werd hij beloond voor zijn heldhaftig gedrag met een paar knuffels van diverse mensen.
Alleen was dat natuurlijk niet echt leuk voor Myo heh? Dat beseffen wij heus wel en wij wilden het dan ook herstellen door ook hem aandacht te geven, maar hij was uit zicht verdwenen en zat dus waarschijnlijk binnen in zijn huis te mokken. Maar het is ook niet niks natuurlijk, om in je eigen tuin op je plaats te worden gezet door zo'n jong ventje! Op de achtergrond ziet u trouwens Harremans zitten, die de boel van een afstandje zat te bekijken maar zich nergens mee wilde bemoeien.

Er was nog een pottenkijker geweest, en opeens hoorden wij zijn gekir. Ja, want er werd heel veel aandacht gegeven aan de Boez, maar Igor heeft uiteraard ook recht op zijn portie en vond dat hij nu eens aan de beurt was.
Helaas bleef hij op het dakje zitten en konden wij dus niet bij hem komen.....

Wij probeerden hem nog naar een lager gelegen muurtje te lokken, maar nee. Igor bleef zitten waar hij zat, gaf de dakrand een overdosis kopjes die voor ons waren bedoeld maar ons zo nooit zouden bereiken natuurlijk. Maar we vonden het wel een zeer aardige geste van hem!

Toen was het tijd om weer aan tafel te gaan. De Boez bleef rondhangen en kwam zelfs een paar keer de eetkamer binnen. Dat vond mevrouw Katblad natuurlijk erg gezellig, maar Boez voelde zich toch niet helemaal op zijn gemak bij al die mensen. Tenslotte brachten wij hem dus maar naar huis, waar de anderen al klaar zaten voor hun avondhap en mevrouw K. uitscholden omdat ze zogenaamd scheel zagen van de honger en veel te lang hadden moeten wachten. Vandaar dat mevrouw K. hen, om haar geweten te sussen, een extra lekker maal gaf in de vorm van een bakje Sheba paté. Toen was alles snel weer vergeven en vergeten.