Vervelende situatie

Cera:
Nou, helemaal droog is het niet nee, maar ik had behoefte aan frisse lucht, ging dus effe de straat op, maar nu ik terug wil naar binnen, zit die Boez daar weer in het Poezenloket zodat ik er niet door kan.
En erger nog, mevrouw Troy zit daar vlak achter, op haar beurt weer te grommen natuurlijk omdat het ventje niet opzij gaat voor haar.
En omdat we nu dus niet in of uit kunnen, ben ik maar op de pergola geklommen.

Nee, die paar druppels op mijn vacht vind ik niet erg, maar wel dat ik gedwongen ben om hier te zitten.
Ja, ik wilde even wat brokjes gaan eten en een rondje door de kamer lopen, wellicht misschien ook naar boven om het grote bed te controleren of naast Japekop een klein dutje te doen.
Ja inderdaad, Japekop en ik kunnen het de laatste tijd weer erg goed met elkaar vinden en delen samen het bed. Hij tegen de onderkant van het kussen aan, ik tegen de zijkant. Hoeveel afstand er dan tussen ons is? Vindt u dat belangrijk? Wel, als u dat zo interessant vindt, kan ik u zeggen dat onze staarten elkaar raken. Is dat voldoende info voor u?

Nee, samen met de Boez op bed komt steeds minder vaak voor. Wel, omdat ik dat niet prettig vind dus. Nu de nachten wat frisser worden, wil hij persé weer onder het dekbed bij ons mens, en als hij daarmee bezig is, veroorzaakt dat een hoop onrust. Ja, het begint er al mee dat hij zomaar uit het niets tevoorschijn komt en dan met een flinke plof op het dekbed belandt, en dan bij voorkeur recht voor mijn snufferd. Ja, daar schrik ik dan van, en ik niet alleen, nee.
Vervolgens gaat hij dan verschrikkelijk aan het klooien om onder dat dekbed te komen, en als hij zich er éénmaal onder heeft gedrongen, duurt het ook nog een poos voordat hij zijn draai heeft gevonden. Ja, dan heb ik het allang gehad en ben ik dus naar mijn mandje onder de trap gegaan. Gelukkig heeft hij er vaak al na een half uur genoeg van, en dan komt-ie weer onder dat dekbed vandaan en gaat-ie Japekop een beetje dwarszitten. Grauwen en snauwen inderdaad. Nee, het mens roept dan dat ze moeten ophouden of opdonderen, maar daar trekken ze zich geen van beiden wat van aan. Als de gemoederen na een poosje bedaard zijn, spring ik weer op het bed en probeer ik daar nog wat uurtjes ongestoord door te brengen. Nee, mevrouw Troy bemoeit zich verder nergens mee, zij heeft een vaste slaapplek, of eigenlijk twee. Ja, een oud reismandje en de deken onder het raam. In dat reismandje mag verder niemand anders slapen, nee, maar die deken is van ons allemaal. Behalve natuurlijk als mevrouw Troy daar al ligt, ja.
Nee, de jongens zorgen regelmatig voor heel wat onrust. Hoe dat komt? Wel, ik denk dat de Boez gewoon te brutaal is tegen Japekop. Nee, meer kan ik er niet over zeggen want ik probeer me daar zo min mogelijk mee te bemoeien.

Waarom heeft u eigenlijk het kattenluikje niet geopend? Ach, het regent in. Wat zou dat eigenlijk?
Ik krijg er zo langzamerhand genoeg van hier te zitten; kunt u niet iets doen aan deze vervelende situatie?
Wel, gewoon de Boez uit het raam wegduwen zodat mevrouw Troy naar buiten kan en ik naar binnen. Omdat hij daar inderdaad met opzet dwars zit te wezen om aan te tonen dat hij de baas wil worden, en eerlijk gezegd gaat het erop lijken dat hem dat gaat lukken ook. U kunt daar niets aan doen? U zegt dat dat de natuur is? De brutalen hebben de halve wereld? Wel, dat kan dan wel zo zijn, maar ik dacht dat u nog altijd de baas was. Of zie ik dat verkeerd? Daarmee bedoel ik dat u de Boez kunt duidelijk maken dat wij dames ook onze rechten hebben en dat dit pestgedrag in ons huis niet getolereerd kan worden! Fijn dat u mij begrijpt. En nu graag een zetje tegen zijn achterste. Een flinke ja, zodat de bedoeling duidelijk is. Dank u wel.