Er stond een felle wind, en dat is altijd weer even wennen voor de haarfabrieken. Dus toen de Boez alsmaar in en uit het Poezenloket sprong en de trap op en af rende, besloten we om maar even met hem een rondje te gaan lopen. Cera en Japekoppie gingen mee, en we liepen naar het Zooiplein.
Aldaar zocht de Boez beschutting achter het hek, wat natuurlijk weinig zin had. Ja, ook daar blies de wind diverse scheidingen in zijn vacht en kriebelde aan zijn oren en snor!
Japekop trok zich niets van de wind aan. Hij zag ons wandelingetje als een verkenningstochtje, had al een wegwaaiend aardbeiendoosje achtervolgd en besnuffeld en liep nu doelbewust en dus in rechte lijn in de richting van de zandbak.
Cera was ook best wel opgewonden, net als de Boez dus. Ze bekeek de mogelijkheid om in het hek te klimmen, deed daar dan ook een poging toe maar zag er vervolgens weer van af.
De Boez was er bij gaan zitten en keek wat in het rond. Waar kwam die tocht toch steeds vandaan? Hij zette zijn bekende verbaasde, grote ogen op...
Ja Boez, zo zie je er weer bijzonder slim uit!
Japekop had vandaag erg veel belangstelling voor de muur met klimop, en was de zandbak al voorbij gelopen. Misschien deed hij dat wel omdat de zandbak niet bewoog, en de klimoptakken wel. En iets wat beweegt is altijd veel interessanter natuurlijk; het wekt tenminste nieuwsgierigheid op.
Japekop nam ruim de tijd om de hele muur langs te gaan en alle zwiepende takken te besnuffelen. Nee, aan hem hadden we dus geen kind voorlopig....
Cera had ondertussen de Boez meegelokt naar het schommelgebied, en begon met hem een stoeipartijtje. Ja, het was Cera die Boez had beslopen en bovenop hem was gedoken, vervolgens was Boez weggevlucht maar daarna ook weer teruggekomen om nu op zijn beurt bovenop Cera te springen. Op de foto ziet u Boez met vier poten in de lucht, en het lijkt net of Cera hem op heeft getild maar in werkelijkheid sprong hij dus net omhoog en zou even later achter Cera weer landen.
De twee bleven nog een poosje aan het rollebollen, tot er plots wat irritatie optrad.
Boez werd namelijk te wild en kreeg van Cera op zijn kop. Nee, zo ga je niet met dames om, lijkt ze op de foto te zeggen, en uit Boez' houding zou je kunnen opmaken dat hij het op zijn minst niet met Cera eens is en haar een aanstelster vindt.
Wel, hierna hadden beiden niet veel zin meer om hun spel te vervolgen, en daar Japekoppie nog steeds niet klaar was met zijn takkenwerk en het er niet naar uit zag dat hij daarmee haast zou maken, besloot de fotograaf dat het hoog tijd was voor een kopje koffie. Bovendien kwamen de eerste druppels naar beneden, paraplu plus regenjas hingen nog aan de kapstok, dus een reden temeer om naar de redactie terug te gaan.
Na de koffie zorgde het zuigmonster weer voor onrust, maar dat is weer een ander verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten