Ernstig teleurgesteld

Ha Mio! Wat zit je daar te zitten? Niks te doen?

Mio moet eerst even goed kijken wie hij daar uit Iwan's straat de Poort in ziet komen, maar dan herkent hij mevrouw Katblad.

Mio:
Ha mevrouw Katblad!
U komt net op tijd. Ja, ik zat namelijk bijna dood te gaan van de honger, en mijn mens is weer op vakantie, vandaar.
U heeft de sleutel toch nog wel heh?

U zegt me dat mijn mens helemaal niet op vakantie is? Alleen maar naar zijn werk?
En u zegt ook dat ik mij aanstel?
Het valt me echt van u tegen dat u niet mee wilt werken, mevrouw Katblad!
Hoe simpel kan het zijn: sleutel even pakken, deur openen en blikje voor me opentrekken. Dat heeft u laatst veertien dagen lang gedaan dus u weet best wat ik bedoel en hoe dat moet.
En het doet er niet toe of mijn mens nu op vakantie is of niet. Nee, dat is helemaal niet belangrijk. Wel belangrijk is dat ik hier dus dood zit te gaan van de honger.

Komt u nu maar gauw mee, dan bent u des te eerder weer van mij af.
Deze kant op! U weet de weg toch? Wat staat u daar nou? Waar wacht u op?

U wilt mij maar niet begrijpen, heh?
U weigert mij te bedienen, heh?
U snapt niet dat mijn nood erg hoog is, heh?
Het kan u geen donder schelen!
U houdt niet van mij!
Niemand houdt van mij!

Ja, ik ga gewoon mee met u naar uw huis. Omdat ik dat nodig vind, ja.
Noem het maar stalken als u wilt, mij maakt het niet uit watvoor woorden u ervoor gebruikt. Ja, mijn besluit staat vast, u komt voorlopig niet van mij af.

Zo. Hier blijf ik zitten tot u terugkomt om mij naar mijn huis te begeleiden en een blikje open te trekken. Of misschien komt mijn mens zo wel weer thuis, die optie ligt natuurlijk ook nog open. In dat geval is dit ook een goede positie, tenzij hij natuurlijk door de andere Poort thuiskomt. Dat is inderdaad een probleem; ik kan niet voor twee Poorten tegelijk zitten, heh?
In elk geval ben ik ernstig teleurgesteld in u. Nee, ik weet niet of dat ooit nog overgaat. En als ik hier straks dood op de grond lig, is het allemaal uw schuld. Ja, het is maar dat u dat weet.