Plasmacellulaire pododinges

Een paar dagen terug heeft mevrouw Troy weer de vreselijke reis naar de dierenarts moeten maken, om aldaar gemarteld te worden door die vreselijke man.
Ja, want haar pootjes werden bekeken en ze kreeg weer een prik, en u weet zelf hoe ontzettend naar dat is.
Zij werd voor vertrek plots door mevrouw Katblad van het bed gerukt en de trap afgedragen, en de mand - die al klaar stond op de eettafel - ingedouwd. Omdat zij het daar niet mee eens was en de bui al zag hangen, sloeg zij gedurende die vreselijke tocht van bed naar mand overal haar nagels in. Ja, in de balustrade, in een jas aan de kapstok, in de tafel, de mand, en tenslotte probeerde zij mevrouw Katblad ook nog te raken. Wat jammerlijk mislukte dus. Ja, wij hebben niet voor niets een mand met bovenklep!
Op de foto trouwens ziet u mevrouw Troy bezig aan een kleine ronde in de Kruidentuin, want de prik had geholpen en zij was wel in voor een bescheiden wandelingetje.

Het lopen gaat nog niet helemaal zonder problemen want de kussentjes onder haar pootjes zijn nog immer gezwollen, maar mevrouw Troy weet dat het lekkerste gras in de Kruidentuin groeit, en dus, sterk als zij is, had zij besloten het ongemak te trotseren en met de fotograaf mee te gaan.
Tussen haakjes (trouwens), onze trouwe lezeres (en pleegmoeder van de Boez, Igor en Gizmo) Wilma had ons getipt - zij had iets op internet gelezen over Plasmacellulaire pododermatitis, en de omschrijving van deze ziekte (de gezwollen pootkussentjes) past precies bij de kwaal van mevrouw Troy en de afbeelding van een voorbeeldpootje idem. Wij denken dan ook dat er bij mevrouw Troy sprake is van deze plasmadinges-kwaal, maar zekerheid krijg je pas wanneer je de pootjes in een kliniek verder laat onderzoeken. Daar de behandeling verder dezelfde is als mevrouw Troy nu al krijgt, willen we haar zo'n vreselijke reis naar Rotterdam of Amsterdam niet aandoen, mede gezien haar leeftijd (16) en nerveuze aard.
Op bijgaande foto ziet u hoe mevrouw Troy zit te genieten van een vers plukje gras.

Vooralsnog heeft mevrouw Troy plezier in het leven en geniet zij van de kleine dingen die op haar pad komen. Mocht zij dusdanige last krijgen van haar kussentjes (bijvoorbeeld vreselijke zweren enzo) dat zij daaronder gaat lijden, kunnen wij alsnog besluiten haar nader te laten onderzoeken.
Op de foto hiernaast ziet u mevrouw Troy onder het bankje zitten; zij heeft genoeg gras gegeten en vraagt zich af waarom de fotograaf nog niet terug gaat naar de redactie. Wel, de fotograaf begreep dat, en even later keerden beiden terug bij het Poezenloket.