De Muizentuin, deel 1.

Gisteren kwam het er eindelijk van: een bezoek (met onze reporters) aan de Muizentuin. Ja, want mevrouw Katblad was langs de poortdeur gelopen en had gezien dat deze niet (meer) op slot was, tenminste, het slot hing erbij zullen we maar zeggen. Dus gauw alle haarfabrieken verzamelen en opdrachten uitdelen: verkennen van de Muizentuin! Ja, samen met de fotograaf natuurlijk voor de nodige plaatjes.
We maakten eerst de deur helemaal los, en de fotograaf ging als eerste het poortje door.
Daarna kwamen de brutalen, met Oscar voorop en daarna de Boez. Ja, ze keken nog om waar de rest bleef, maar die moesten even moed verzamelen. Wij lieten daarom de deur op een kier...

Doch de deur waaide open.
Cera, ga je mee? Nee, het is hier niet gevaarlijk. Was je hier dan nog nooit geweest?
We kregen de indruk van niet, anders zou Cera niet aarzelen, toch? Nee, zij vond het eng om de Muizentuin te bezoeken. De jongens waren al druk bezig met rond te kijken en te snuffelen. Zij konden niet wachten en vonden het allemaal maar reuze spannend!

De fotograaf trouwens ook....
Oscar was hier geheel en al op zijn gemak; wij denken daarom dat hij wel al vaker in deze tuin is geweest. Immers, hij woont schuin tegenover, heh?
De tuin zag er best netjes uit, en dat zeggen wij omdat wij lange tijd geleden eens een foto hadden gemaakt over de deur heen, en daarop alleen maar hopen stenen en onkruid hadden gezien. Dat was nog in de tijd van Storm en Pim, en hen zagen wij destijds regelmatig met een vette muis in hun bek terugkeren uit deze tuin. Vandaar dan ook de naam "Muizentuin", heh? Maar dat spreekt vanzelf.

De Boez echter keek met grote ogen in het rond. Ja, voor hem was het een soort schoolreisje; dat idee hadden wij tenminste. Nee, er was van spelen of stoeien nu geen enkele sprake, want dat doe je alleen maar op plekken die je kent en waar je je veilig voelt. En of het hier veilig was, dat wisten we dus nog niet. Daarom waren wij allemaal op onze hoede dus....

Prachtige berenklauw maar wel uit de buurt blijven heh? Ja, want mevrouw Katblad is daar (net zoals veel andere mensen) allergisch voor. Hoewel, de plant is weliswaar giftig maar ook al aardig gedroogd, maar je weet maar nooit. Dus geen stukjes blad in je vacht meenemen jongens!

O jee! De jongens hebben iets gezien wat niet klopt. Tussen de bossages moet een gevaar huizen. Boez komt snel uit de struiken en gaat terug naar het pad, en ook Oscar heeft zich omgedraaid en kijkt nog even verschrikt om. De fotograaf snapt niet wat er aan de hand is, maar dat er iets niet goed is, is duidelijk. Tijd om de camera dan ook maar om te draaien?

Aha! Wij hadden alleen de toppen van de berenklauw op de foto gezet, maar aan de voet van deze wilde plant zagen wij nu een haarfabriek. Ja, verstopt en nauwelijks zichtbaar. En wie kon dat anders zijn dan Zwarte Gijs?
Nu snapten wij ook de onrust bij onze reporters, want Zwarte Gijs is niet voor de poes. Blijkbaar voelt hij zich hier helemaal thuis en wellicht beschouwt hij deze tuin als zijn gebied! In dat geval is het inderdaad oppassen geblazen!

Wel, zo te zien was Oscar meer dan op zijn hoede. Wij hebben hem nog zelden zo zien kijken als nu, maar daar heeft hij ook normaal gesproken en doorgaans geen reden voor. Nu wel dus. Goed zo Os! Hou die pestkop maar goed in de gaten!

De Boez was erbij gaan liggen, iets wat hij altijd doet als er een dominante haarfabriek in zijn buurt komt. En ook hij hield natuurlijk Zwarte Gijs goed in de gaten.

Zouden wij onze Muizentuinverkenning nu moeten onderbreken? Weggaan zelfs misschien? Of zouden wij gewoon blijven en Gijs trotseren?
En kozen wij voor het laatste, kwam daar dan wellicht narigheid van? Waar waren Cera en Japekop trouwens? Zouden zij ons misschien nog komen helpen?
U leest dit allemaal in deel 2!