Fijn om weer thuis te zijn.

Ondanks alle "Déviations" en slagregens, is mevrouw Katblad er gisteren toch in geslaagd weer thuis te komen. En moest helaas de zon achterlaten in de Ardennen...
Toen wij de redactie betraden, lag de Boez op de stoel van de Hoofdredacteur te pitten. Natuurlijk keek hij vreemd op. Wat wij kwamen doen dus, of zoiets. Nou,  Boezelmansje aaien bijvoorbeeld? Ja, dat was goed. Graag zelfs.
Toen ging mevrouw K. onderaan de trap staan en riep de anderen, want die lagen blijkbaar allemaal op bed te slapen. Drie paar verbaasde ogen verschenen in het trapgat. Was het waar? Was ze het echt? Ja, ze was het.
Mevrouw Troy besloot als eerste om mevr. Katblad te gaan begroeten, daarna kwam Cera ook naar beneden. Japekop kwam pas na een half uur de trap af en gedroeg zich zeer afstandelijk. Maar dat duurde gelukkig maar een kwartiertje, al moest mevrouw K. wel erg haar best doen hem te paaien.
Toen het eten werd geserveerd, vielen de Boez en Cera gelijk aan. Ze hadden toen trouwens al een flinke portie knuffels achter de rug natuurlijk. Ja, het was best even dringen geweest om mevrouw K. heen. Maar nu leek alles weer goed en normaal....

Behalve voor Japekoppie dan. Nee, Japekop kan heel slecht tegen veranderingen en nam het mevrouw K. dan ook zeer kwalijk dat zij een hele week was weggebleven. Ja, hij was best goed verzorgd, maar daar ging het niet om. Wij hadden hem in de steek gelaten en daar lag het probleem dus. En daarom wilde hij ook niet eten, kreeg hij geen hap door zijn tere keeltje. Arme Japekop. Hij heeft zo'n gevoelig zieltje! Wij voelden ons even heel erg schuldig....

Wel, mevrouw Troy wist wel raad met Japekop's voerbakje. Je zult maar zo'n moeder hebben! Ze liet haar eigen bakje in de steek en leegde eerst dat van haar zoon. Daarna at zij ook nog haar eigen bakje leeg.

Later op de avond stroomde het grote bed langzaam vol. Mevrouw Katblad kon zich tenslotte niet meer wenden of keren. Boez kroop onder het dekbed zodat Japekop zich grommend moest verplaatsen, T. Troy lag op het voeteneinde en Cera idem. Gedurende de nacht werd er regelmatig ruzie gemaakt en van plaats gewisseld, en van slapen kwam dus nauwelijks wat. Maar dat was ook te wijten aan de storm, want daar word je onrustig van, heh? Maar oh, wat is het fijn om weer thuis te zijn!