Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

woensdag 10 april 2013

Mevrouw Troy in verwarring

Het werk in de Kruidentuin moet helaas even gestaakt worden, doch mevrouw T. Troy vindt dat helemaal niet zo erg. Zij begreep het toch al niet dat haar mens zo vaak naar de tuin ging en dan een tijdje weg bleef, en zat onderwijl halverwege eenzaam voor een buurhuis enigszins verward (door haar Katzheimer inderdaad) te wachten. Wij hopen nu dat de hoogbejaarde dame (die over een paar maandjes 19 jaar hoopt te worden) straks, als het weer daarvoor tenminste geschikt is, haar mens wel weer naar de tuin durft te volgen, dat zou voor beide partijen wel zo gezellig zijn.

3 opmerkingen:

Sjaan zei

Ik kijk ook op uw blog van de kruidentuin, maar heeft u daar dan wel tijd voor?
Sorrie dat ik een tijdje niet reageerde, Henk zat met zijn rug en Kees had ook weer eens wat en dan weet je het wel, maar toch de groeten en ik hoop dat uw oude dame Troi het nog een tijdje uithoud. Ik heb al ook een tijd alweer niks gelezen van Teske. Leeft ze nog wel? Mijn buren zeggen dat ze ziek was maar ik zag ze vorige week nog lopen, dus het zal wel meevallen.

Jacobine zei

Wijsheid verdwijnt eigenlijk niet met Katzheimer.
Het zit alleen wat onder in de la zeg maar. Dat zie je toch zo bij mevrouw Troy.

Silvie zei

Wat lievv dat Cera steeds meer op haar mens gaat lijken.
Of was het andersom ?
Communicerende vaten ?