Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

dinsdag 30 april 2013

Kiwi 3

De Boez ging zijn tak niet afgeven, dat was duidelijk. Wel liet hij tenslotte Oscar toe aan het uiteinde van de tak te knabbelen, aan een stukje belegen hout zonder verse, jonge blaadjes.
Maar de bescheiden Os nam daar genoegen mee.









Wij denken dat (bij haarfabrieken) de eerste ontdekker of gebruiker van iets nieuws, mooi's of lekkers, beschouwd wordt als de eigenaar van het object. Dan moet je je nieuwe bezit natuurlijk wel erg goed markeren zodat iedereen kan ruiken dat er al een eigenaar is en vervolgens uit respect voor de bezitter van het voorwerp afblijft.
We hebben dat al vaker gezien bij bijvoorbeeld gevangen muizen, vlinders of vogelveer. Wie de prooi binnenbrengt is duidelijk de eigenaar; de anderen tonen wel belangstelling maar "afpikken" is er maar zelden bij. Wel wordt er af en toe aan "uitlenen" gedaan, maar weggeven van een interessante prooi gebeurt pas als de lol en/of de geur eraf is... Zo gaat het tenminste bij ons op de redactie. Als er al gejat wordt, gebeurt dat door buurhaarfabrieken of vreemde snuiters; huisgenoten doen dat niet.

Wel, de Boez had even genoeg gekauwd en gesnoven en was vertrokken. Oscar zou nu de hele tak kunnen benutten maar bleef braaf aan het puntje knabbelen.
Cera had gezien dat er een plek op de tafel was vrijgekomen en zat verlangend naar de tak te loeren. Ze raakte de kiwitak echter nog niet aan.







Misschien kwam dat wel omdat er nog een kaper op de kust was?
De Wams was namelijk gearriveerd en draaide als een waar roofdier rondjes onder de tafel, wachtte zijn kans blijkbaar af.











Toen Oscar Wamy had opgemerkt, stopte hij direct met het happen en kauwen.
Cera deed alsof ze Wams niet had gezien, maar ondertussen bleef ze op haar hoede.
Tja, hoe zou dit nu weer gaan aflopen, heh?
Helaas moet u even op het vervolg wachten, want mevrouw K. moet hoog nodig met de Hoofdredacteur een oranjebittertje nuttigen en proosten op de nieuwe Koning. Dus:
Wordt vervolgd...

Geen opmerkingen: