Ondanks alles....

Japekoppie en mevrouw Katblad:

Waarom ben ik niet geinterviewd? Vind je mij niet belangrijk genoeg soms?


Eh ja, natuurlijk! Jullie zijn het allerbelangrijkst voor mij, maar dat weet je best.

Wel, als jij met je camera achter die buurtgenoten van ons aanloopt, ga ik wel eens twijfelen namelijk. Soms heb ik het idee dat je mij dan helemaal niet ziet.


Wel Japekop, dat zie jij dan helemaal verkeerd. Ik zeg toch vaak genoeg tegen je dat jij mijn beste vriendje bent? En je bent mijn voorproever, mijn disgenoot, de beste Verkenner A etc., en je hebt de zachtste vacht van allemaal, de langste staart, van die leuke plukjes aan je oren en de langste wimpers. En als je zit te wachten op een fliebertje dan krijg je altijd zo'n allerschattigst druppeltje onder je kin. En als dat fliebertje niet snel genoeg komt, ga je ook nog zitten hikken. Je bent heel bijzonder voor me, dat weet je toch? En we hebben zoveel meegemaakt, wij samen, toch?

Dat is waar, inderdaad. Ik was nog een keer bijna dood, heh?


Ja, toen moesten we heel vaak naar de dierenarts, en die specialist dacht toen dat je een tumor had.

Ja, dat weet ik nog want toen moest ik heel lang en ver in het wielhuis en toen moest mijn buik ook nog kaal. Was niet leuk, maar er zat niks anders op. Maar toen werd ik gelukkig toch weer beter.


Gelukkig wel! Met heel veel maagzuurremmers en prikjes, en heel veel aaien en vaak op schoot. En lichtverteerbare hapjes, geen fliebertjes toen, heh?


Nee, geen fliebers toen. Maar nu gelukkig weer wel. En als je me niet ziet als je hapjes hebt staan voor de visite, dan bijt ik gewoon even in je elleboog zodat je weet dat ik er ben en zit te wachten, heh? Op een fliebertje dus. Maar je hebt eigenlijk wel gelijk. Wij samen hebben iets, maar dat neemt niet weg dat ik ook een interview in ons Katblad wil. Met dezelfde vragen als die anderen. En die wil ik dan zelf beantwoorden, kan dat?

Oké Japekop, je hebt je punt gemaakt en eigenlijk heb jij ook wel gelijk. Zullen we dan maar beginnen?


Over Japekoppie.

Hoe kom je aan je naam?
Wel, die heb jij me gegeven toch?
Japekoppie, toe nou!
Oké, ik zal het vertellen. Ik ben dus een zoon van mevrouw Tokkie Troy.....
Dat weet dus iedereen al!
.....en van Japie van de overkant. Die is alweer een tijd geleden verhuisd, maar ik leek zo op hem dat mijn mens (jij dus) zei dat ik net een kopie was van hem. Een kopie van Japie dus, en dat werd Japekoppie. Helaas noemt mijn mens mij ook vaak Apekop, of kortweg Aapje. Zo goed?
Ja, prima zo. Dan komt nu de volgende vraag.

Wanneer ben je geboren?
Dat moet jij maar zeggen want dat weet ik niet meer; ik ben niet zo goed in data, ik weet alleen dat ik 13 jaar ben want dat vertel je me vaker dan goed voor me is. We hebben het toch ook niet over jouw leeftijd? Nou dan! Oh, was het in september? Fijn. De tiende? In 1997? Dan ben ik dus nog lang niet 14, wel? Volgende vraag alsjeblieft.


Waar ben je geboren?
Nou, thuis natuurlijk! Bij mijn moeder dus. Ja, dat was hier, op de bovenverdieping. En jij hebt dat niet eens zien gebeuren omdat er al voor mij drie broertjes van me waren geboren, en toen dacht je dat het "op" was. Maar toen kwam ik dus nog, en omdat je dacht dat ik een cadeautje was, heb je me niet weggedaan zoals die andere drie. Nee, mooier kan en wil ik het niet zeggen, want zo is het precies gegaan. Als je van te voren geweten had dat we met zijn vieren zouden worden geboren, had je ook mij verkwanseld. Toch? Nou dan!


Wat kun je vertellen over je karakter? En eerlijk zijn, heh?
Wel, ik kan nog wel eens chagrijnig zijn, maar dat is dan niet mijn schuld. Ja, dan is er sprake van onrecht of pesterij, en daar kan ik niet tegen. Ik kan ook niet tegen teveel drukte en onverwachte gebeurtenissen, en ik word er ook niet goed van als er veranderingen in huis worden aangebracht of er lawaai wordt gemaakt. Dan krijg ik last van mijn maag en moet ik kotsen. Braken ja, dat is toch hetzelfde? En indringers kan ik ook niet goed tegen. Ja, dan ga ik de voordeurmat markeren. Plasjes inderdaad.


Zijn er nog meer huisdieren en hoe ga je met ze om?
Om te beginnen woon ik nog bij mijn moeder, maar dat heb jij dus zo besloten. Meestal probeer ik haar te mijden omdat ik anders een knal van haar krijg. Dan is er nog Cera, en met haar kan ik wel goed opschieten. Ja, ze is mijn verloofde geweest, maar die verloving hebben we verbroken en we zijn als goede vrienden uit elkaar gegaan. Dat ze hier zou komen wonen, wist ik toen nog niet. Maar ik kan heel goed met haar op 1 bed. Slapen ja, maar niet al te dicht bij elkaar. Halve meter ertussen, ja.
Dan heb je nog die Zoebel (de Boez), de jongste van ons. Zo, of ik met hem moeite heb gehad! Wat kan dat ventje vervelend zijn! Ja, vooral vroeger wilde hij altijd met mij spelen terwijl ik daar helemaal geen zin in had. Omdat ik geen speler ben maar een verkenner dus. Ja, nu tolereer ik hem. Nee, ik geloof niet dat wij ooit nog eens in 1 mandje zullen liggen, maar heel af en toe een klein beetje met hem zooien doe ik wel eens. Niet te lang nee, want dan heb ik het alweer met hem gehad. Weet je dat hij wel eens op het aanrecht zit? Oh, hebben we het daar nu niet over... Nou, kom dan maar op met je volgende vraag. Of heb je eerst nog een foto van me? Nou, bijvoorbeeld ik en mijn hobby?

Wat zijn je hobby's?
Nou, daar hebben we het al zijdelings over gehad, heh?
Ten eerste natuurlijk het voorproeven. Ja, als jij in de keuken aan het voedsel bereiden bent en er komt iets van vlees of vis aan te pas, wil ik graag voor je proeven of de kwaliteit wel goed is, of het vers genoeg is en of het smaakt. En dat dan graag voor het de pan ingaat, en helemaal natuurlijk voordat je er wat overheen strooit. Ja, zout en peper en meer van die ongein. Wel, als ik een stukje heb voorgeproefd en ik ga hard krijsen om meer, dan weet je dat het deugt. Natuurlijk moet ik dan nog een stukje, want een goede proeverij moet altijd in een paar stappen, heh? Daarom ja.
Als het gerecht dan tenslotte gekookt of gebraden op je bord ligt, wil ik graag weer proeven. Ja, om te kunnen beoordelen in hoeverre je je het hebt verpest. Soms valt dat best reuze mee inderdaad. Soms. Ja, als ik het lekker vind ga ik zitten klieren, dat weet ik zelf ook wel.
Ten tweede doe ik dus graag aan verkennen. Daar heb ik een diploma van (Verkenner A). Nee, hoger dan dat kan niet, tenzij jij dat nog erbij gaat verzinnen. Maar dan moet je ook weer cursussen gaan organiseren. Waar dat verkennen uit bestaat? Wel, het dagelijks lopen van mijn rondes, maar dan helemaal volgens de regels. Ja, met oog voor gevaar en obstakels, het zorgvuldig in kaart brengen van allerlei geuren en zo nodig het onderweg markeren van belangrijke punten.
Ten derde doe ik graag mijn slaapjes, en dan het liefst op jouw bed of op de bank of in de stoel. Wel, dat was het zo ongeveer.


Wat is je lievelingseten?
Fliebertjes kaas natuurlijk, maar ook fliebertjes diverse vleeswaar, leverworst, en de laatste tijd ook wel van die staafjes en sommige soorten snoepies. Nee, ik lust ze niet allemaal want vergeet niet dat ik een fijnproever ben, heh?


Heb je nog rare gewoontes?
Nee, al mijn gewoontes zijn logisch en verklaarbaar. Ja, ook dat bijten in je elleboog, en weghalen van je bril van het nachtkastje, omdat ik dan vind dat je uit je bed moet komen. Ja, daar valt het likken van je oogleden ook onder, want dan had je niet gezien dat ik je bril op de grond had gegooid.

Hier zit ik trouwens tussen de Nepeta, want daar word ik altijd lekker rustig van. Had je nog meer vragen?


Heb je gezondheidsproblemen?
Wel, mijn maag blijft een beetje een zwakke plek. Ja, als ik mijn zorgen en ergernissen inslik, moeten die er ook weer uit en dat komt dan samen met mijn net genuttigde voedsel. Dat was het geloof ik wel; ik heb verder geen klachten op het moment.


Heb je vrienden?
Ik heb een vriendin, mag dat ook? Cera dus, ja. Soms lopen we samen wat op. Nee, dat spreken we niet met elkaar af maar dat gebeurt gewoon. Oh ja, mijn broer mag ik ook wel. Charli dus. Nee, echt dikke vrienden zijn we nu ook weer niet.


Heb je vijanden?
Ja, die heb en had ik. Storm bijvoorbeeld, die kon ik echt niet zetten. En dan Bel de Franskat, die moet ik ook niet. Op dit moment? Simba, als die op het dak loopt te rotzooien als ik daar ook ben, en dan bovendien met zijn dikke achterste op onze keukenkoepel gaat zitten. En dat kreng van achter ons, Luna inderdaad. Denkt dat het dak van haar is en wil me dat alsmaar inwrijven. Nee, dat pik ik dus niet. Dan is er ook nog Zwarte Gijs, maar die zie ik gelukkig niet zo vaak. Nee, ik loop altijd met een boog om hem heen maar hij zoekt wel eens ruzie. Ik niet, nee.


Nog iets bijzonders?
Wel, heb je nog effe?
Ten eerste dat kattenluik. Ja, dat is knap waardeloos inderdaad. Eigenlijk wil ik dat het Poezenloket de hele dag open staat, dan kan ik in en uit als mij dat schikt.
Dan wil ik het even over de Boez hebben, want ik..... Ik moet niet zo klagen zeg je? Mag ik het dan ook niet over het achterraam hebben? En dat de zolderdeur altijd dicht blijft? En dat mijn moeder me slaat? Over Oscar die steeds maar van mijn brokkies eet? Dat Wamy-geval dat hier steeds maar poogt binnen te dringen? Nou, in dat geval zijn we klaar. Ben ik klaar, ja. Ja ik ben wel tevreden. En als ik toch nog wat wil vertellen, doe ik dat gewoon later wel in een nieuwsbericht. Stiekem en via een omweg dus ja. Want dat is het voordeel van een baan als reporter, heh? Ja, wat je allemaal kwijt wilt, raak je toch wel kwijt. En dan is het nu tijd voor mijn dagelijkse ronde.


Wel Japekop, bedankt voor je medewerking. Maar vergeet niet: Mevrouw Katblad bepaalt wat er in het Katblad komt, toch? En de Hoofdredacteur dus, ja. En ga nu dan maar je rondje lopen. Wel straks door het luikje weer naar binnen heh? En dus niet voor het raam gaan zitten klieren of alsmaar op de keukenkoepel bonken. Ja, je bent een fraai portret, maar ondanks alles houden we veel van je. Of was het "dankzij"?