Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

donderdag 20 januari 2011

Het leven is een feest!

Boezelmans (de Boez):
Die donderstraal zit hier al een hele tijd voor het raam. Of het Poezenloket dus, maar het is wel gesloten gelukkig. En ik heb de schurft in, maar dat kunt u vast wel zien aan mijn smoelwerk.
Hij zit daar namelijk heel nonchalant te doen, en doet net of hij mij niet ziet. Net nog hebben we elkaar proberen te meppen, maar er zit glas tussen dus dat haalde niet zoveel uit. Ik had gehoopt dat hij zou opdonderen als ik zou uithalen naar hem tegen de ruit, maar hij trekt zich er geen donder van aan. En zolang hij daar zit, ga ik mooi niet weg. Nee, ik ga niet naar buiten om hem weg te jagen want dan wordt het vechten en daar voel ik niet zoveel voor. Ik heb van Japekoppie geleerd dat je niet moet weglopen als ze je tergen en zitten uit te dagen, maar dat je ook de problemen niet moet opzoeken. Omdat je het jezelf verplicht bent om je vacht heel te houden en er goed voor het Katblad uit te zien, ja. Alleen in nood moet je je mannetje staan, maar dat is nu niet aan de orde omdat hij buiten zit en ik binnen. En heel toevallig was ik toch niet van plan naar buiten te gaan dus komt dat goed uit. Blijft het feit dat het een irritant ventje is en dat ik hem eerlijk gezegd liever niet hier zag zitten. Maar dat kunt u wel aan mijn snuit zien, niet?

Wamy:
Hallo mevrouw Katblad! Lekker plaatjes aan het schieten? Nee, ik heb helemaal geen kwaad in de zin en kwam heel toevallig hier terecht toen ik voor de regen wilde gaan schuilen. Vervolgens kwam dat ventje van u in de vensterbank en begon tegen het glas aan te meppen. Nee, hij begon en niet ik. Ja, vanzelfsprekend mepte ik toen terug, maar dat was meer een reflex dan wat anders. Ja, echt waar. Nee, ik ga niet weg want ik zit hier reuze prettig. En ik was ook helemaal niet van plan om uw reportertje te pesten ofzo, maar hij gedraagt zich zo up-set dat ik het niet kan laten om hem een beetje uit te dagen, inderdaad. Maar volgens mij schuilt daar helemaal geen kwaad in en als uw reporter een probleem heeft met mij, is dat zijn zaak. Nee, daar ga ik me echt niks van aantrekken, want als ik bezig moet zijn met de gevoelens van andere haarfabrieken, komt er helemaal niets terecht van mijn verkiezing als SvdB, heh? Ja, het komt me dus best wel goed uit dat uw ventje een beetje van streek raakt door mijn aanwezigheid hier, want dan kan ik mijn positie versterken door net te doen alsof het me niet interesseert dat hij een beetje niet goed wordt en dat nog een beetje kan aanwakkeren door zo nu en dan een tikje tegen het glas te geven.
Vandaar dat ik nog een paar minuutjes blijf zitten, totdat ik me helemaal supertop voel en hij totaal over zijn toeren is geraakt, en dan ga ik weer eens verderop. Weet u, ik geniet er gewoon van dat al die jongens en meisjes voor mij vrezen, en verveel me geen moment op deze manier. Ja, het leven is één groot feest, vindt u niet? Ja, zo is het maar net! U gaat toch niet naar buiten komen, wel?

Geen opmerkingen: