Schrik van de Buurt nu in Frankrijk

Jawel dames en heren, Bel de Franskat heeft definitief de Katbladbuurt verlaten; dat hebben wij uit uiterst betrouwbare bron vernomen, en bovendien hebben we zelf met eigen ogen gezien dat zijn tafeltje niet meer buiten voor het raam staat. Ja, Bel mag nu zijn geboorteplaats (Sixt fer a cheval) weer onveilig gaan maken en kan daar (letterlijk) zijn moeder gaan pesten...

Bel's geboorteplaats ligt tegen Zwitserland aan en men kan er lekker skiën, maar dat is alleen maar leuk voor de mensen. Waarschijnlijk zal hij daar zijn territorium weer moeten heroveren, want het is best mogelijk dat zijn moeder ondertussen nog voor wat halfzussen en -broers heeft gezorgd, en als die net zo fel zijn als Bel de Franskat zelf, dan kan het nog lekker knokken worden daar. Wel, wij verwachten eigenlijk niet anders dan dat Bel in een mum van tijd de Schrik zal zijn van het hele dal (SvhD dus), en hopen daar t.z.t. nog wat van te vernemen....

Bel was hier in de Katbladbuurt ongeveer 1 jaar de Schrik, na het vertrek van Storm die daarvóór deze positie bekleedde (in het begin zelfs gedeeld met de witte Pim, die helaas veel te jong is overleden).
Net als Storm, was ook Bel heel bedreven in het zoeken van hinderlaagplekjes, en kon daar dan doodstil zitten totdat zijn slachtoffer langskwam en hij de aanval kon inzetten.

Bel regeerde met ijzeren klauw. Voor zijn slachtoffers nam hij altijd zeer dreigende houdingen aan en zette zijn allergevaarlijkste blik in werking, tegen mensen deed hij haast bescheiden en keek daarbij met de grootst onschuldige ogen die je je kunt voorstellen, zodat je, als je Bel niet kende, haast medelijden met hem zou krijgen.
Deze foto echter bewijst dat Bel de Franskat niet voor de poes is. U ziet hem hier weer eens klaarstaan om het Cera heel erg lastig te gaan maken, en zij kreeg dan ook menige tik en lel van de Franskat.

Ook kwam hij vaak aan het Poezenloket, alwaar hij de Boez de stuipen op het lijf jaagde, mevrouw Troy zat te treiteren of Japekop uitdaagde.

Maar Bel's territorium beperkte zich niet alleen tot de Katbladbuurt. Wij hoorden verhalen over hoe hij ook buiten de buurt kwam en daar onschuldige haarfabrieken tot wanhoop bracht door zijn pesterijen en machtsvertoningen.

Ja ja, zo lief kan Bel dus ook kijken. Of is het onschuldig? Wel, wij van het Katblad wisten gelukkig wel beter, hoewel u ook in zijn interview (in onze bijlage) hebt kunnen lezen dat hij daadwerkelijk een lieverd kan zijn voor zijn eigen mensen.

Natuurlijk gaan wij Bel de Franskat enorm missen omdat hij altijd voor sensatie zorgde en de buurt zeer levendig (zeg maar) hield. Bovendien is hij natuurlijk erg fotogeniek en vandaar dat onze fotograaf hem altijd graag kiekte.

Wij wensen Bel en zijn mensen een mooi verblijf toe in hun dal in Frankrijk, en hopen hen ooit nog eens terug te mogen zien in Leiden!

Veel geluk in dit prachtige oord, Bel en familie! Het ga jullie allen goed!