Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

maandag 31 januari 2011

Geen tijd voor gerollebol!

Ja, alweer tijd voor een rondje, maar deze keer met de twee vriendjes samen. Ze waren een beetje baldadig, en om dat te illustreren plaatsen wij deze foto, genomen op het hoekje van de Katbladstraat en de Kruidentuin.
U weet natuurlijk zo langzamerhand wel dat er op een rondje (om nieuws te verzamelen) niet gestoeid dient te worden, maar dat als deze twee reporters samen op pad gaan er altijd gedonder onderweg is. Nu dus ook weer.


Vandaar dat mevrouw Katblad er maar flink te pas inzette zodat er geen tijd zou zijn voor gerollebol en dat soort activiteiten. Doch, zij had geen rekening gehouden met Wamy. Die had ergens in de tuin achter of onder de struiken gezeten, en had besloten weer eens als stoorzender met ons mee te gaan. Nou, daar waren we dan mooi klaar mee! En omdat Oscar achter de Boez liep, was hij het eerst de klos.


Wamy volgde Oscar en sloeg hem aanhoudend tegen zijn achterste en in zijn staart. Daar Os geen zin had in gesteggel kroop hij achter een bosje fietsen, maar Wamy laat zich natuurlijk daar niet door weerhouden en mepte lustig door. Dit kon allemaal nog heel vervelend worden! En dat werd het ook.




De oude Poekie had de hele optocht al aan zien komen en was voor de veiligheid tussen een paar plantenbakken gaan zitten. Eerst zag zij de Boez voorbij rennen, en ze blies uit alle macht. Vlak daarna kwam Os in draf langs, en nu gromde Poekie om duidelijk te maken dat zij in elk geval niet gestoord wilde worden, dus al helemaal niet lastig gevallen. Als laatste kwam Wamy voorbij, en nogmaals liet Poekie van zich horen. En dat allemaal terwijl geen van de drie ventjes haar had zien zitten; ze hadden het veel te druk om aandacht te besteden aan een oude dame!

Blijkbaar had Wamy nu zijn zinnen gezet op het treiteren van de Boez, en wij zagen beiden nog net de hoek om sprinten, de Steeg van Storm in.
Oscar kon nu tenminste even uitrusten, maar mevrouw Katblad dus niet. Zij wilde uiteraard precies weten wat er daar in die Steeg gebeurde, dus liet zij Os achter zich en beende snel naar de Steeg. Ja, want daar was het nieuws en dat moest gefotografeerd worden!





We hadden verwacht een strijdende Boez en Wamy aan te treffen, maar dat viel reuze mee (of tegen zo u wilt) want Wamy zat nog in het begin van de Steeg en de Boez scharrelde wat rond bij een plantenbak. Zij waren beide op hun hoede, dat wel, maar verder leek er slechts sprake van gewapende vrede. Oscar, die achter mevrouw Katblad was aangelopen, voelde de spanning en verkoos langs de muur te blijven lopen; dat is namelijk de veiligste route.

Verderop kwamen de twee vriendjes elkaar tegen en ze spraken af om zich niet meer door Wamy te laten intimideren. In zo'n geval moet je dat ook laten merken en dat deden ze door Wamy te negeren en kalmpjes een stukje straat af te snuffelen.
Maar liet Wamy zomaar zich negeren? Nee natuurlijk! Dus gebeurde het volgende.



Wamy sloop heel langzaam naar Oscar toe. Maar toen hij vlakbij hem was, draaide Os zich om en begon te grommen. Wamy schrok daar toch wel een beetje van en trok zich een klein stukje terug. Ja, een heel klein stukje maar natuurlijk!


Toen liep hij met een boogje om Os heen en ging hij de Boez lastig vallen. Tenminste, dat probeerde hij maar Boez gromde nu ook tegen hem, en niet zo zuinig ook.



Dat was natuurlijk niet de bedoeling geweest, en Wamy was even helemaal van slag. Omdat hij nu zo zielig keek, maakte mevrouw Katblad snel een foto van hem, niet alleen voor de lol maar ook om te laten zien dat Wamy dus nog niet klaar is voor het innemen van de positie van Schrik van de Buurt. Hij had zich laten weggrommen, zat nu in elkaar gedoken en keek er nog zielig bij ook. Wamy, zo zie je eruit als een watje en niet als een grote, gevaarlijke SvdB! Kom nou effe, en verman je!

Zou Wamy zich vermannen of werd het helemaal niks meer met hem? Wordt vervolgd....

Geen opmerkingen: