Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

woensdag 6 februari 2013

Stinkende, warme hap

Een maand lang warmden wij voor het serveren van de Gourmet de blikjes even op door ze een uurtje op de radiator in de keuken te leggen. Dit omdat de achtermuur waartegen het keukenkastje (waarin de blikjes dus staan opgestapeld) is bevestigd, grenst aan een oude "Vestewal". Die muur zit nogal diep in de grond, is zeker 30 cm breed en wordt derhalve in de winter, tijdens een vorstperiode, ijs- en ijskoud. Na de isolatie van de keuken stolt onze olijfolie weliswaar niet meer, maar de temperatuur in de kastjes komt nog steeds in de buurt van die van een koelkast. Ergo, om to the point te komen: het haarfabriekenvoer werd dus te koud en onze reporters aten nog nauwelijks van hun ontbijt of diner. De lauwe porties van de cv bevielen beter, want de bakjes werden bijna schoon opgeleverd dus dat zegt genoeg.
Echter, de verwarming brandt niet meer zo hard sinds de dooi, en de blikjes worden dus niet echt lekker warm meer. Het gevolg daarvan: de Gourmet smaakt onze haarfabrieken weer minder goed! (Foto boven, alleen het voerbakje van mevrouw Troy was leeg, dat van Cera bijna leeg maar de jongens aten duidelijk minder gretig dan anders. Mocht u denken dat zij toch niet zoveel hebben laten staan: ze krijgen maar een derde blikje ph - per haarfabriek - dus aten nog niet eens de helft op. Helder? Dan gaan we verder.)
Nu hadden wij al van diverse mensen gehoord dat je ook gewoon wat heet water over het voer kan gieten, maar daar trappen onze fabriekjes dus niet in. Nee, want ze houden niet van soep en laten een te natte hap gewoon staan.
Gelukkig herinnerde mevrouw K. zich opeens dat er een magnetron in haar keuken staat. Die gebruikt zij anders nooit, want koken doe je vooral op het fornuis of in de oven, een magnetron is voor luie koks, toch? Daarom. Maar in dit geval? Blikjes even (geopend) in de tron opwarmen?
Wel, gisteren hebben we dit uitgeprobeerd en het werkte erg goed. Het Gourmetdiner werd weer onder luid gesmek weggewerkt en de bakjes bevatten nauwelijks restanten. Geen chagrijnig weglopende reporters meer maar een gezellig groepje, zich uitgebreid en tevreden wassende, redactiekatten. Scheelt ook weer aan harde brokjes, heh?
Voortaan dus maar die magnetron gebruiken? Eén nadeeltje: de Gourmet stinkt behoorlijk als het opgewarmd is, maar onze haarfabrieken vinden dat blijkbaar juist lekker! En daar gaat het tenslotte om.

6 opmerkingen:

Wad Woord en Wol zei

Slim!!!

Carla zei

U dient het heel hete water van op de Gourmetsblikkies ook af te gieten Madame K., dan wordt het geen soep.
Wij hebben overigens dezelfde keukenvloertegels, nog gelegd door ene Antonio, een Portugese kennis, maar dat terzijde.
Was het wel diezelfde goedkope GAMMA-aanbieding van destijds ?
Zeg maar een jaartje of 6, 7 geleden ?

Ma Tok zei

Gaat dat wel, blikjes in de magnetron?

Karel zei

@ Vrouw ina:
nee geen blikjes
maar de inhoud van blikjes wel
is overdrachtelijk woordgebruik
pas op voor resolute abstinentie van metaforische interpretatie van common sense taalgebruik
soort vitaminegebrek zeg maar
(gezien uw gevorderde senioriteit B12 aan uw lijfarts vragen !)

Ma Tok zei

@Karel: Hoezo gevorderde senioriteit?

Karel zei

@ Vrouwe ina:
U vraagt vaak dikwijls retorische vragen.