Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

zaterdag 23 februari 2013

Ik doe het allemaal voor haar...

Japekoppie:
Ze dacht niet dat ik in de buurt was en bovendien zo brutaal zou durven zijn, en ging weg om nog een glaasje wijn te halen in de keuken. En toen was ze dus zo dom om haar bord hier te parkeren.
Maar ze had kunnen weten dat ik niet ver weg was, want ik moet altijd dichtbij zijn als ze eet omdat ik gewoonlijk tenslotte haar lege bord mag aflikken. Maar daar had ik al eens over verteld, kort geleden zelfs nog ja, toen ging het om boerenkool met die smerige worst.
Wel, ik kon dus deze keer niet wachten tot het bord leeg was en dat kwam door de geur van de kaasvlokjes en het rulgebakken gehakt. Ik bofte trouwens dat ze eerst nog een foto van me wilde maken zodat ik nog even snel door kon lebberen, maar na die foto haalde ze helaas toch wel snel het bord onder mijn snufferd vandaan. En ze was boos omdat ik de vork op de grond had gegooid, maar daar kon ik echt niks aan doen want die lag in de weg, bovenop een kaasvlokje ja.
Ja, mijn leven draait tegenwoordig inderdaad voor een heel belangrijk en groot deel om het aflebberen van haar bord en het krijgen van fliebertjes lekkers. Misschien heeft dat te maken met het feit dat ik altijd erg meeleef en -voel met mevrouw K. en het samen eten maakt dat ik mij extra verbonden met haar voel. Als zij iets gaat nuttigen (en ik weet haarfijn wanneer dat is want ik ken de geluiden die bij de voorbereidingen horen), zorg ik dat ik er snel bij ben want daar rekent ze nu eenmaal op en ik wil haar beslist niet teleurstellen. Inderdaad, ik doe het allemaal voor haar dus. Mijn moeder komt ook wel vaak een kijkje nemen als er iets op tafel komt, maar zij is duidelijk minder fanatiek dan ik en komt meestal een minuutje of twee later. Natuurlijk had ik liever dat zij er helemaal niet bij kwam zitten, want zij heeft ook nog eens de nare gewoonte om mij te meppen als ze denkt dat ik haar fliebertje wil afpakken. Nee, ze mept inderdaad niet helemaal voor niets want vaak denk ik dat zij meer fliebertjes krijgt dan ik en dat haar fliebers bovendien lekkerder zijn, dus wil ik dat graag controleren en dan kom ik als het ware enigszins in haar vaarwater.
Nee, de anderen (Cera, Boez en Os - red.) hebben duidelijk veel minder behoefte om aan de maaltijden of proeverijen van mevrouw K. deel te nemen en dat wil ik graag zo houden ook, anders wordt het wellicht een chaos of in elk geval veel te druk en ik zou best wel eens jaloers op hen kunnen worden. Ja, dat zit wel in me inderdaad. U moet namelijk goed begrijpen dat ik vele jaren lang de enige man in huis ben geweest en de daarbij behorende privileges genoot, en ik moet heden ten dage al genoeg delen met die jonge gasten, snapt u? Ja, meer dan genoeg zelfs, en dat valt heus niet mee.
Ja, dit was het weer. Nee, ik weet nog niet waar mijn volgende column over zal gaan,  misschien wel over mijn toegenomen behoefte aan dutjes tussendoor, maar misschien ook niet. Moet jij eigenlijk geen boodschappen gaan doen? Hoezo is de haring in deze tijd van het jaar minder lekker? Wie bepaalt dat?

7 opmerkingen:

Karel zei

U kunt ook beter de glazen nap naar U toe halen Mevrouw K. in plaats van steeds maar weer met de pretbeker naar de keuken te lopen.
Wilt U ad hoc alsnog een wijnkoeler voor Uw verjaardag ?
Let maar op hoevele meters spazieren U dat dagelijks scheelt.

Mevrouw Katblad zei

Ach meneer Karel, het lukt ons maar niet om dat 3 literkarton droë steen in die koeler te proppen.... Snapt u?

Karel zei

Kwestie van verdeling Mevrouw K.
Dat kartongeval overgieten in drie kruiken. Dan heeft de Droë Steen tussen het kartonsel en Uw edele mond een tussenstation als het ware reeds. Wordt het vocht ook luchtig van bovendien.

Mevrouw Katblad zei

Een slecht advies, Karel! Wij willen juist geen luchtige wijn, dan wordt ie zuur. Maar dat weet u best ook wel.

Karel zei

Ik dacht dat het overgieten vanaf grote hoogte uit de moederfles in een schenkkan de Chateaux Migraine minder wrang maakt. Geleerd bij de Pizzeria; de Italjaanders doen dat zo met hun goedkope pino uit die 1½ literflessen van ze. Met die zwart met rode etiketti.
U moet de overbeschonken wijn ook tot de rand vullen in haar nieuwe onderkomen. Kwestie van kreatief met kurk. Luchtig is niet hetzelfde als belucht weet U wel.

Greet zei

Ach Japekoppie, wat altruïstisch van jou omdat allemaal voor haar te doen.

Wad Woord en Wol zei

Ik sluit me volledig bij de woorden van Greet (hier vlak boven als het goed is) aan.