Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

dinsdag 19 februari 2013

Het eigenheimereffect

Normaal gesproken gaat de Boez ten tijde van winterweer regelmatig via een Poort en enkele muurtjes naar de achterzijde van het huis (en dus naar ons keukendak) om aldaar de nodige inspecties uit te voeren en vooral ruzie te maken met achterdakbuurkat Luna, tenzij de schuine vlakken te glad zijn door sneeuw of ijzel. Maar niets is meer opwindend dan wanneer het slaapkamerraam weer eens een tijdje open blijft staan en ons kleine rampestampertje niet hoeft om te lopen, en lekker via dat raam eindeloos in en uit kan. Ja, rampestampertje, want het ventje laat ons voortdurend schrikken door zich gelijk een flinke zak eigenheimers (van ruim zwaarder dan de gebruikelijke 5 kilo) te laten neerkomen op onze keukenkoepel. En hij doet dat natuurlijk expres opdat wij niet om het gebonk heen kunnen en weten dat die flinke Boez daar druk bezig is.
Wel, mevrouw Katblad liet de Boez laatst zien dat er ook nog een zijdeur is, dat zij die speciaal voor zijn genoegen en gemak had opengezet en dat het Boezelmannetje daar dus ook gebruik van zou kunnen maken, als het hem misschien eventueel zou schikken. Maar dat schikte hem dus niet, zelfs niet eventueel of misschien. Nee, de Boez koos bewust voor het eigenheimereffect.

Bovendien mopperde hij dat die openstaande deur zijn weg versperde, hij derhalve niet naar een hoger gelegen niveau kon klimmen, terwijl K. toch heel goed wist dat de inspectie van die hogere daken en de nog hoger gelegen daken toch noodzakelijk genoeg was, en bovendien niet alleen in zijn belang maar vooral in dat van ons allen. Dat die K. dat nou niet inzag, heh?
Nee, Boez kon er zo echt niet langs en dus moest de deur weer dicht.
Doch de deur bleef open; daar had K. zo haar redenen voor die te maken hadden met zekere huishoudelijke activiteiten.








Wel, de kleine schattebout bleef een tijdje zeer ontstemd bij de deur ronddraaien en liet op zijn eigen wijze blijken dat hij net zolang rondjes zou blijven lopen en op de koepel zou blijven vallen, totdat wij de weg naar boven voor hem hadden vrijgemaakt.
(Die eigen wijze dus bestaat onder andere uit het mauwen op een dusdanig volume en klagende toon dat het geluid daarvan heel, heel erg lijkt op het dreinen van een zeurend, klein kind. Wie bij ons op bezoek was en de Boez al eens heeft meegemaakt op een zomerse avond met een gesloten kattenluikje, weet precies wat wij bedoelen of hoe dat klinkt.....)







Toen K. tenslotte de deur sloot (om wederom bepaalde logistieke redenen en omdat ie niet op de haak kon wegens het ontbreken daarvan), wilde het monstertje toch wel even zeker weten of wij het misschien niet toevallig in ons hoofd zouden halen om eveneens het raam te sluiten zodat hij straks, na zijn dakinspectie, helemaal zou moeten omlopen.
Dat deden wij dus wel, en daarom zag Boez uiteindelijk maar af van zijn schoorstenenbezoek. Tenminste, wij nemen dat aan want nog geen minuut later zat de schobbejak weer aan de voorkant van ons huis.
Wel, ondertussen maakt mevrouw K. zich natuurlijk wel ernstige zorgen om de staat van haar zolderdak, maar dat is uiteraard haar eigen schuld.

4 opmerkingen:

Greet zei

Gaas of zo over de koepel?

Mevrouw Katblad zei

Nou Greet, dank voor je tip maar onze andere haarfabrieken gebruiken ook het raam, en doen dat met minder lawaai. Ze moeten wel op de koepel springen; ernaast is niet genoeg ruimte. Dus alleen de Boez is een probleem. We zullen ermee moeten leren leven, maar blijven er wel over schrijven!

Karel zei

Mevrouwe K. U kunt kleine schattebout Boes toch niet vergelijken met een zak ploffende kruimig afkokende aardappelpierpers ?
Tjonge jonge.

Wad Woord en Wol zei

Tja zo'n bouwinspectie gaat natuurlijk niet zonder geluid (lees lawaai). Volgens mij controleert de Boez gewoon elke keer de staat van uw koepel. Want wat als er (onverhoopt uiteraard) morgen een meter sneeuw valt? Dan bent u toch blij dat de koepel hier tegen bestand is. En zo kan ik nog uren doorgaan, maar ik denk niet dat u dat leuk vindt en de lezers ook niet, dus...