Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

dinsdag 26 februari 2013

Gewoon zwakke blaas en Katzheimer....

Wel, vanmiddag zijn wij met twee haarfabrieken naar de dierenarts geweest: Mevrouw Troy (vanwege haar onzedelijk gedrag) en jongeheer Boezelmans (omdat het hoog tijd voor zijn prikjes was).
Het was een heel stresvolle ervaring voor mevrouw K, dit dierenartsbezoek, en wel door de volgende oorzaken.
De Boez heeft de hele weg zitten kermen. Echt! Vanaf de Katbladstraat tot in de wachtkamer van de da., zo'n slordige 5 kilometer van de redactie gelegen, heeft hij aan één stuk door zitten janken. Mevrouw Tokkie Troy hield van schrik haar bek (want zij kan er gewoonlijk ook best wel wat van, alleen deze keer dus niet, waarschijnlijk omdat de Boez voor de nodige afleiding zorgde).
Boez ging als eerste op tafel omdat hij slechts een prikje en een wormenpil behoefde terwijl we van te voren al wisten dat mevrouw Troy er weer een drama van zou maken, en dat zou de Boez natuurlijk helemaal in paniek brengen.
Wel, bij het optillen van mand met het Boezje had K. al gemerkt dat het ventje weer een stukje zwaarder is geworden, al zie je dat niet aan hem af. En jawel hoor, 6.5 kilo's! Tjongejonge inderdaad, en erg slecht voor de rug van K. En nee, hij was niet te dik maar gewoon een groot formaat huiskat met waarschijnlijk een flinke voorouder (van vaders kant dan waarschijnlijk, want zijn moeder was vrij normaal, zeg maar). Het gekke is dat iedereen ziet dat Boez een grote kat is terwijl mevrouw K. het steeds over "haar kleine jongen" heeft (we horen haar ook wel eens spreken over "BabyBoez", maar daar zullen wel verklaringen voor zijn.
Boez deed erg kinderachtig en moeilijk, kwam zelfs hyperventilerend uit zijn reismand maar dat was niks vergeleken met het gedrag van mevrouw Troy.

Eerst viel het nog wel mee met TT. Ze liet zomaar zonder protest toe dat er in haar oor geprikt werd. Dit was om haar bloed op suiker te controleren, en de uitslag was gelukkig negatief. Toen wilde de da graag dat zij een klein plasje deed, maar dat vertikte de oude dame. Nou, dan maar eerst haar nageltjes knippen? Ook daarmee ging TT niet akkoord. Nee, ze kreeg een rode waas voor haar ogen en ging het gevecht aan met alle kracht die ze in zich had. En dat was heel veel. Ze wist zich zelfs los te wrikken (uit vier handen) en van de tafel te springen, probeerde daarna bij de Boez in de mand (stond op de vloer) te kruipen maar helaas voor haar was het deurtje dicht. Ze werd door de assistente (met handschoenen) weer van de grond geplukt en opnieuw op de tafel gedrukt, en daar begon het gevecht opnieuw. Krijsen, bijten, krabben, spartelen. En dat voor een dame van bijna 19! In de strijd verloor Troy een flinke plas, maar dat was erg handig want zo kon de da met een stripje controleren of ze wellicht een blaasontsteking had. Die had ze niet.
Uiteindelijk waren al haar nageltjes geknipt en kon ze weer in haar mand. Een hele opluchting voor iedereen dat het nu allemaal achter de rug was.
Terug in de wachtkamer begon de Boez weer te kermen, en mevrouw K. deed bijna met hem mee toen ze de rekening zag.

Wel, gelukkig mankeert de oude tang dus niets, behalve dan dat ze blijkbaar een zwakke blaas heeft (wat wel vaker voorkomt bij hoogbejaarde haarfabrieken) en door haar Katzheimer de weg naar de bak af en toe niet meer kan vinden. Verder is haar conditie dus uitstekend, en daar kunnen we alleen maar blij om zijn.
Thuisgekomen ging mevrouw Troy zich onmiddellijk uitgebreid wassen en negeerde ze de toenaderingspogingen van K. Daarna vertrok zij zeer beledigd naar boven; de Boez was haar overigens al voorgegaan.

Van het hele dierenartsgebeuren hebben wij alleen deze foto gemaakt. Wij hadden de Boez voor vertrek reeds in de mand toen wij mevrouw Troy nog van het logeerbed moesten plukken, en daar de B. nogal tekeer ging, gooiden wij een dekentje over de reismand om hem te kalmeren, en toen hield hij inderdaad zijn muil tenminste eventjes. Tot onze grote verbazing kwam T.T. vervolgens net de trap af, waardoor wij haar bij binnenkomst van de huiskamer onmiddellijk in haar kladden konden grijpen om haar in haar mand te zetten. Doch dit ging niet zo soepeltjes als wij hadden gehoopt; ze had op dat moment beslist geen Katzheimer-episode want verzette zich hevig.
U zult vast wel begrijpen dat mevrouw K. verder niet in staat is geweest lekker ontspannen wat plaatjes te schieten van wat zich allemaal afspeelde bij de dierenarts...

3 opmerkingen:

Greet zei

Is de fotograaf niet meegeweest?

Ma Tok zei

Fijn dat het allemaal meeviel met mevrouw Troy.

Truus zei

Wat een avontuur. Had vroeger ook een poes die de hele weg kermde.Dat rijdt niet echt fijn. Ik moet helaas volgende week naar de DA voor sterilisatie van de twee dametjes:(