Mevrouw T. Troy liet zich toch, terwijl ze op dat moment weer even verkeerde in een schemerzone (veroorzaakt door haar Katzheimer), overhalen om mee te gaan naar de Kruidentuin. Misschien kon zij zich nog herinneren dat daar Nepeta groeit (waar zij zo dol op is), of had zij gewoon behoefte aan een frisse neus en verandering van omgeving. Nee, je weet maar nooit wat er in zulke benevelde hersentjes omgaat, dus speculeren wij niet verder en gaan gewoon kijken wat er gebeurde.
Wel, mevrouw T. Troy raakte helaas al snel in complete verwarring omdat er op de hoek van de Katbladstraat (naar eerder genoemde tuin toe) een vreemde tafel stond die zij (maar dat houdt "vreemd" natuurlijk al in) niet herkende. Vrij gemakkelijk (voor een oude dame) sprong zij nieuwsgierig omhoog en nam bezit van deze vreemde tafel.
We probeerden mevrouw Troy nog aan haar verstand te peuteren dat haar verwarring terecht was, dat deze tafel hier nog niet eerder stond en dat ze zich (op dit moment althans) dus geen zorgen hoefde te maken over haar geheugen, maar ze vertrouwde het niet meer en besloot niet verder met ons mee te gaan maar haar tijd te gebruiken om deze tafel aan een grondig onderzoek te onderwerpen.
Toen wij een poosje later de tuin weer verlieten, zat mevrouw Troy een eindje verderop op een stoel door de rugleuning heen naar ons te kijken. We vermoeden dat zij daar al geruime tijd zat en ons goed in de gaten had gehouden.
Vervolgens nodigden we mevrouw T.T. uit met ons mee terug naar de redactie te lopen, en zij ging gelukkig (maar wel na lang aarzelen en dralen) op onze uitnodiging in. En zo kwam zij weer veilig thuis.
3 opmerkingen:
Met vreemde uhhh tafels kun je niet voorzichtig genoeg zijn.
Wat u zegt!
Een hele zorg voor mevrouw K, zo'n
Katzheimerende haarfabriek.
Een reactie posten