Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

vrijdag 14 september 2012

Frou-Frou en afscheid

Slechts een week geleden nog maar zaten wij in de hete zon en genoten we van het gezelschap van Frou-Frou, de enige dorpshaarfabriek van Ste Colombe-en-Auxois die we vaker ontmoetten.
Niet alleen schooierde hij rond in de straatjes en tuinen vlakbij ons vakantiehuis, ook kwam hij enkele keren op bezoek.
Zijn belangstelling gold in de eerste plaats een bepaald hoekje bij ons huis waar regelmatig hagedissen zaten te zonnen, maar toen hij eenmaal gewend was aan onze aanwezigheid liet hij zich ook graag knuffelen.

En na elke aaibeurt volgde natuurlijk een wasbeurt, want je weet maar nooit wat die vreemde Hollanders voor enge ziektes bij zich dragen, heh?

Echt po(e)seren wilde Frou-Frou aanvankelijk niet, want over het algemeen had hij het te druk met andere, belangrijkere zaken.







Maar toen we hem hadden uitgelegd over het Katblad en haar vele, nieuwsgierige lezers, enfin, toen moest het maar, heh? En een jubelende mevrouw K. kon aan de slag. Lekker ding niet, die Frou-Frou?

En dan nu enkele bevindingen na onze grondige bestudering van de Bourgogne-haarfabrieken.

Op één arme sloeber na (wilde ook niet op de foto) zagen alle haarfabrieken die wij in de Bourgogne mochten ontmoeten er goed doorvoed uit en hadden een glanzende, gezonde vacht. En dat terwijl het kattenvoer in de supermarkten aldaar heel veel duurder is dan bij ons! Bravo dus voor de mensen; zij weten blijkbaar wat haarfabriekjes nodig hebben!

De meeste haarfabrieken in de Bourgogne waren zeer vriendelijk, in voor een aai of knuffel en vrij relaxed. NB: onze ervaringen deden wij op in kleine stadjes en dorpjes, niet in grote steden want die hebben wij verder zoveel mogelijk gemeden.

Net als bij ons valt de verhouding sukkel/slimmerik vrij positief uit, namelijk iets meer slimmerds. Dit geldt ook voor nieuwsgierig/schichtig.
Alleen over Christine (zie één der vorige berichten) maakten wij ons ernstige zorgen en we hopen van harte dat zij tenslotte van het dak is gekomen of gehaald.

Lapjes winnen ook in de Bourgogne qua chagrijn, net als hier in Nederland dus.

De hoofdmaaltijd wordt door de meeste haarfabrieken tussen de middag genuttigd, maar wat die maaltijd precies inhoudt hebben wij niet mogen zien of vernemen. Verder wordt er meer geslapen dan gejaagd, tenminste, die indruk kregen wij.

Ook de haarschepsels in de B. zijn arrogant, wensen absoluut een beloning voor hun "diensten" (zoals geven van interviews) en po(e)seren pas na moeizame onderhandelingen en heel veel gevlei.

Hebben wij dan geen enkel duidelijk verschil opgemerkt tussen Bourgondische en Nederlandse haarvachtjes?
Nee, eigenlijk niet!
En daar moet u het voorlopig (minstens een jaar) mee doen!











Wel Frou-Frou, misschien komen wij volgend jaar weer terug op deze plek, want het huis en de omgeving waren helemaal top, de mensen waren erg vriendelijk en het weer zat ook geweldig mee. Misschien ben jij er dan ook nog?

..................................................................














Tot slot moeten we toch nog even het volgende aan u kwijt.
Vaak worden haarfabrieken bestempeld als de grootste "moordenaars" in onze natuur vanwege hun jacht op vogeltjes en andere vlieg- en loopbeestjes.
Wel, Hans heeft al eens in onze bijlage geschreven over de allergrootste moordenaars in de natuur: de autorijdende mensen! U wilt niet weten hoeveel doodgereden eekhoorns, vosjes, egels, vogels en andere dieren wij langs en op de weg hebben zien liggen; we konden de tel niet bijhouden. Onderweg zagen wij gelukkig ook dat er steeds meer wildbruggen over de wegen worden gebouwd, maar het verkeer blijft helaas voor veel dieren (wild of niet) hun grootste vijand.

3 opmerkingen:

Ma Tok zei

Lekker ding, die Frou-Frou!

Wad Woord en Wol zei

Prachtig neusje heeft Frou-Frou.

Pierre zei

La petit nez du salmon noir et blanc.