Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

maandag 10 september 2012

Een hartelijk welkom door Jacob

Als je vanuit Leiden (bijvoorbeeld) met het wielhuis naar Frankrijk gaat, zou je het liefst een aantal knooppunten willen overslaan, zoals de Ring Rotterdam, de Ring Antwerpen en idem Brussel, vooral als je op een vrijdagochtend vertrekt (wel na de spits) in de stromende regen.
Mevrouw K. en haar reisgenoten zouden de eerste dag niet zo lang rijden maar overnachten in het stadje (in de Champagne) Epernay, een afstand die toch heel goed in een dagje te doen is!
Rond Rotterdam viel de drukte nog best mee, doch toen we Antwerpen naderden begon de narigheid. Natuurlijk was er weer ergens een ongeluk gebeurd en dus liep het verkeer vast. Niet zo'n beetje vast, nee, totaal vast! Urenlang stonden we om de paar meter stil (je zal maar nodig moeten plassen, heh?), en daardoor moesten we nadat de file eindelijk was opgelost nog flink doortuffen om op tijd in het hotel in Epernay (vlak onder Reims) te arriveren.
Overigens, hadden vroeger de Fransen de naam "schofterige automobilisten" te wezen, de Nederlanders en Belgen hebben een behoorlijke inhaalslag geleverd. Tsjongejonge...
Afijn, de tweede dag was gelukkig een stuk meer ontspannen. Ten eerste besloten we al vroeg de Péage te verlaten om nu echt te kunnen gaan genieten van het schone landschap, en ten tweede was het weer opgeknapt, ook niet een onbelangrijk feit! En zo kwam het echte vakantiegevoel eindelijk over ons.
Ons doel was niet zo ver meer: Ste Colombe-en-Auxois, gelegen iets ten zuiden van Montbard, of iets ten noord-westen van Dijon zeg maar, in de Bourgogne dus.

Daar de routebeschrijving naar ons vakantiehuis niet zo duidelijk was (of wij waren gewoon niet zo helder meer?), stopten we zodra we het kleine dorpje binnenreden langs de weg. Precies op tijd, want daar werden we opgewacht door een prachtige haarfabriek.

Jawel, een verre neef van Japekop (dat zie je zo) en daarom noemden we hem Jacob.
Jacob was ons (toen we waren uitgestapt) tegemoet gelopen en nodigde ons uit om even naast hem plaats te nemen op een muurtje. Uiteraard was het de bedoeling hem te aaien, en dat deden we maar wat graag.






Toen hij de knuffels in ontvangst had genomen was het tijd voor een wielhuisinspectie. Natuurlijk koos hij daarvoor onze Katmobiel uit, waarschijnlijk omdat daar interessante geuren aan kleven. Toch? Ja.










Nee, het vriendelijke ventje sloeg geen plekje over en nam ruim de tijd om al de Leidsche geuren in zich op te nemen, te analyseren en te rangschikken. Maar dat is nu eenmaal haarfabrieken eigen.












Even leek het nog of Jacob bij ons wilde instappen om ons de weg naar het huis te wijzen, maar op het laatste moment besloot hij dat niet te doen.
Mevrouw K. vond dat trouwens op dat moment ook geen goed idee, maar als ze geweten had dat ze Jacob de rest van de week niet meer zou tegenkomen.....
Ach, dingen gaan zoals ze gaan, en Jacob wilde graag nog wat aaien voor we weer zouden instappen en verder rijden.



Wel, vele handen waren bereid om de mooie haarfabriek zijn zin te geven, zoals u op bijgaande foto kunt zien. Jacob genoot, en wij dus ook.












Toen was het tijd om afscheid te nemen en op zoek te gaan naar ons vakantiehuis.
We wensten Jacob een "tot ziens", maar zoals al eerder gezegd werd het helaas een "adieu". We zijn later vele malen teruggelopen aan de plek waar wij Jacob hadden ontmoet, maar hij had blijkbaar andere dingen te doen en vond dat hij zijn plicht had gedaan door ons welkom te heten aan de rand van het dorp.
Voor mevrouw K. was en bleef dit moment echter een prachtige start van haar vakantie in Ste Colombe!

5 opmerkingen:

Wad Woord en Wol zei

Met zo'n Jacob kun je je ook geen betere vakantiestart wensen :-)

Ma Tok zei

Wat leuk, hij lijkt echt op Japekop!

Hans zei

Vooral die laatste foto. Precies Japekoppie. Zo van 'Waar blijven de fliebertjes kaas!?'

katja zei

Hij lijkt inderdaad, zeg! En wat een prachtige tekening heeft hij! Wat een enorm leuk begin van de vakantie, maar kan me voorstellen dat het teleurstellend was dat hij zich de rest van de vakantie niet meer liet zien.

Annemieke zei

Die laatste foto is inderdaad sprekend Japekop! Grappig hoor.