Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

maandag 17 september 2012

Zondagochtend, deel 1

Zondagochtend, het was goed weer dus het moest er maar weer eens van komen: een flink stukje lopen met onze jongste reporters.
Oscar had er reuze veel zin in, maar hij is dan ook onze Top-Reporter en dol op zijn werk.
Dat de Boez minder graag werkt was al gelijk helder want hij ontbrak. Of eigenlijk was hij gewoon op de redactie gebleven omdat hij zogenaamd nog niet klaar was met iets anders, maar wat dat was kon hij ons niet goed duidelijk maken.



Doch net voordat we met Oscar van de Kruidentuin naar de Parallelstraat wilden gaan, kwam het kleine ventje toch nog aankakken. Niet al te enthousiast natuurlijk, maar hij was er tenminste en daar was mevrouw K. erg tevreden mee.









En toen Cera ook opeens opdook en het groepje compleet was, werd mevrouw K. helemaal blij.
En nu maar met zijn allen op zoek naar nieuws voor het Katblad, heh? Juist ja.







Helaas, we kwamen in het eerste deel van de Parallelstraat geen enkele andere haarfabriek tegen terwijl er hier toch genoeg wonen (zie plattegrond om uw geheugen op te frissen!).
Was het misschien te koud? Te vroeg?

De Boez vond dat beide (koud en vroeg) van toepassing waren want hij wilde graag (zoals gewoonlijk) de Steeg van Storm in om zodoende weer snel thuis te kunnen zijn. Mevrouw K. riep dat hij niet zo kinderachtig moest doen, Cera en de Os liepen al een flink stuk verderop.


Cera inspecteerde een stuk muur naast de deur van Poeki (moeder van Wamy) en Kiwi (die wij al een hele tijd niet meer hebben gezien).
Er moeten zeer interessante geuren aan de muur hebben gekleefd want Cera was nogal fanatiek aan het snuffelen, zoals u op bijgaande foto kunt zien.

We bleven nog even dralen voor het raam van Anijs, maar ook zij liet zich niet zien.



De Boez had blijkbaar zijn angst overwonnen want was toch nog met ons mee gelopen, al hadden we wel de indruk dat hij elk moment rechtsomkeer kon maken. Oscar probeerde hem aan te moedigen bij ons te blijven door wat extra aandacht aan zijn vriendje te schenken.








Of dat nu zo verstandig was van de Os betwijfelen we.











Omdat Boez er weer vandoor was (richting Steeg), pikte Oscar de draad maar weer op en sprong in een Vlikobak om het daarin gestorte puin te onderzoeken.
Deze bak staat hier overigens al vele maanden, en wij zagen het ding al zo vaak tot de rand gevuld dat wij ons afvragen of er nog wel een stukje muur is overgebleven in het betreffende huisje, maar dit terzijde.





Klaar, Os? Dan kunnen we verder. We zijn bijna bij het Gevaarlijke Water en we horen inderdaad een bootje voorbij varen (en dat is reuze eng), maar we wachten gewoon tot dat vaarding verdwenen is voor we de hoek omgaan, oké?









Het gepruttel van de motorboot was al bijna niet meer hoorbaar toen Cera en Os plots een meningsverschil kregen. Had de motorboot voor spanning gezorgd of was hier wat anders aan de hand, zoals bijvoorbeeld de ontdekking van een opwindende geur? In elk geval werd er flink gegrauwd over en weer.

Wel, mevrouw K. vond dat de twee reporters het vooral maar lekker samen moesten uitzoeken en liep alvast door om te zien of de straat langs het Gevaarlijke Water veilig was, dat wil zeggen of er geen nieuwe boten, wielhuizen of bromwielen in aantocht waren.

Onderweg keek zij nog even om, zag dat Cera alweer vlak achter haar liep en de Os inmiddels ook was doorgelopen. Maar ook zag K. nog net in de verte de zwarte staart van de Boez! Hij was dus toch weer meegekomen, al bleef hij een heel stuk achter ons.

Toen gebeurde er iets heel onverwachts waardoor er paniek uitbrak en de hele situatie veranderde.
Wat dat was (en nog meer) leest u in deel 2!

1 opmerking:

Wad Woord en Wol zei

Weer een ware cliffhanger...