Met onbekende bestemming

Vanmorgen ging mevrouw Katblad een rondje maken door de buurt. Daar het zondag is en de reporters dan een vrije dag hebben, lagen zij nog op bed te knorren. Wij probeerden nog één van de haarfabrieken zover te krijgen dat hij/zij meeging, maar na vijf minuten bidden en smeken onderaan de trap, vertrok mevrouw K. maar in haar eentje. En daar Os ook blijkbaar nog niet wakker was (hij liet zich tenminste niet zien), werd het dus een rondje zonder reporters. Nee, dat was niet zo gezellig voor mevrouw K., maar in de Parallelstraat liep een rooie, en misschien konden wij wel met haar/hem contact krijgen en een aai uitdelen? Mevrouw K. kon niet zo gauw zien wie het was trouwens, dus moest zij eerst dichterbij zien te komen. Ja, want sommige haarfabrieken rennen hard weg bij het zien van een mens met camera, zo gaat dat nou eenmaal.

Nee, Simba was het niet. Want die is donkerder van kleur en gaat niet doodleuk aan fietsen snuffelen als er een mens op hem afkomt. De ouwe Gabber was het ook vast niet, want die komt niet zo vaak meer buiten en zal zeker niet zo ver in de richting van het Gevaarlijke Water gaan (waar deze boef dus vandaan was gekomen). Eigenlijk kon het er maar één zijn, en dat was Thassos. Immers, het is winter, het terras is gesloten en dus zit hij grote delen van de dag zonder werk, zeg maar. Ja, want het restaurant gaat pas om 17.00 uur open en tot die tijd zou hij zich dus moeten zien te vermaken. Waarom wij eerst even twijfelden over de identiteit van deze schooier? Wel, de laatste keer dat wij Thassos de Terraskat zagen, was hij een stuk magerder, vandaar.

Wel, toen hij dichterbij was gekomen en wij hem wilden aaien, was hij wel bereid om even te po(e)seren voor ons, maar aaien mocht niet. Nee, hij blies zowaar naar mevrouw Katblad, die daar overigens niet van onder de indruk raakte. Ja, dit kon niemand anders dan Thassos zijn, en hij had grote plannen voor vandaag. En vandaar ook dat hij liever niet werd opgehouden. Mevrouw Katblad probeerde nog het één en ander met lieve woordjes enzo, maar de Terraskat maakte duidelijk dat hij echt geen tijd en zin had voor en in een gezellig onderhoud en het uitwisselen van informatie. En daar moest mevrouw K. het maar mee doen.

En daar ging hij dus weer, Thassos. In de richting van de Kruidentuin, en wij hoopten dat dat ook zijn bestemming was of daar tenminste links of rechts zou afslaan, want de Gevaarlijke Verkeersweg oversteken vinden wij nooit zo'n geweldig plan. Maar met Thas weet je het maar nooit, en daarom zijn wij hem maar niet gevolgd. Het kan zijn dat hij helemaal naar de buurtsuper ging, want daar troffen wij hem al eens eerder aan. Maar het kon ook zijn dat hij linksaf zou gaan, weer langs een Gevaarlijk Water zou lopen en dan naar zijn woonboot zou terugkeren, want hij heeft immers een nog zeer jonge huisgenoot met wie hij goed kan opschieten. Wie zal het zeggen, heh? Wel, in elk geval was mevrouw Katblad blij een haarfabriek ontmoet te hebben, en al was het contact erg kort, minimaal en niet al te enthousiast geweest, het doet ons plezier met eigen ogen gezien te hebben dat het goed gaat met Thassos en dat hij nog steeds zijn mannetje staat. Voilá!