Gisteren betrapten wij Wamy bij het kattenluik van Charli en Ollie. Hij drukte zijn snuit tegen het luikje aan in een poging het te openen, maar kwam van een koude kermis thuis. Zij hebben namelijk zo'n luik dat verschillende standen kent, en nu zat het dus op de stand "geen toegang". Zo'n mooi luik als wij nu ook hebben dus! (Maar dat moet nog even in de deur gezet worden en dat doen we als het niet meer zo koud is.)
Wel, Wamy keerde dus maar om en ging naar het volgende adres.
Mevrouw Katblad zou net een rondje gaan lopen, maar stelde dat maar even uit. Ons luik stond namelijk reeds erg uitnodigend op een kiertje, en Wamy had zijn snuit al half binnen toen wij maar even HO en NEE riepen. Want stel je voor dat Wamy de redactie binnen zou treden en Japekop of mevrouw Troy dat in de gaten zouden krijgen! Wel, dan was Leiden vast en zeker in last, zou mevrouw Troy over haar toeren raken en Japekop misschien zelfs wel aan het braken gaan. En dat wilden wij dus niet op ons geweten hebben. Vandaar dat mevrouw Katblad nog een poosje bij het luik bleef rondhangen om het te bewaken.
Mevrouw Katblad had geduld, iets wat Wamy niet had. Of hij had in de gaten dat hij de strijd zou gaan verliezen, dat kan natuurlijk ook. In elk geval duurde het niet lang voordat Wamy weer overeind kwam en van de redactie wegwandelde. Toen we er zeker van waren dat hij de hoek van de straat omgegaan was, kon mevrouw K. eindelijk aan haar foto-ronde beginnen. Of er nog reporters meegingen, leest u in het volgende bericht!
1 opmerking:
Gelukkig is het geduld van Wamy beperkt! En heeft Japekop niet hoeven braken/een plasje te doen op de deurmat
Een reactie posten