2e Kerstdag was een rustige dag voor onze reporters. Geen mensen over de vloer en ook geen gedoe in de keuken, en zo hebben ze het 't liefst.
Wel, mevrouw Katblad dus ook, en ze stelde voor om even een klein stukje te gaan lopen met de haarfabrieken. Maar had er wel iemand zin om mee te gaan?
Dat viel dus bar tegen.
De Boez vond dat hij beter onze kerstboom kon blijven bewaken (hij zat er al een tijdje onder) en reageerde niet erg enthousiast op ons voorstel.
Mevrouw T. Troy lag nog op bed en vond dat ze daar goed lag, haar zoon Japekoppie had de pest in (waarover weten wij niet) en was ook niet bereid om naar beneden te komen.
Wie waren er dan nog over?
Natuurlijk, Cera en Oscar!
Cera was al een tijdje buiten geweest en had wat lopen klooien en zooien, en Os liep al een poos in- en uit ons huis om te vragen wanneer we nu eindelijk eens een rondje gingen maken.
Nou, zullen we dan maar? Ja, maar niet te ver, want het begon licht te ijzelen en mevrouw Katblad had niet de juiste schoenen aan. Bovendien is de camera niet waterdicht, en dat is nog belangrijker. Naar het Zooiplein dan maar?
Bij het Zooiplein lag nog een dikke laag sneeuw, en dat komt voornamelijk omdat het er open is en er geen verkeer komt. Er was dan ook niet zo vreselijk veel te snuffelen, maar rondkijken kan natuurlijk altijd. Misschien zagen wij nog wel interessante sporen of andere belangrijke zaken? Want je weet maar nooit!
Oscar liep mee naar de glijbaan. Nee, daar was niks bijzonders maar de sneeuw leek daar schoner en frisser dan elders. Of misschien was het witte spul op deze plek juist wel niet zo schoon? Ja, want Os vond het nodig om er uitgebreid in te gaan rollen. Dat doet hij graag, in allerlei zaken rollen. Zo zagen wij hem zich al in modderpoeltjes, in hoopjes zand, bladeren en tuinaarde wentelen. Maar hebben wij niet in zijn beschrijving gelezen dat hij van een boerderij komt? Dan is hij vast vlak naast het varkenskot geboren, of er misschien zelfs wel in! Dat zou tenminste deze rare gewoonte van hem verklaren.
Cera is duidelijk niet van de boerderij. Zij wentelt zich niet in nattigheid of modder, maar zoekt liever droge plekjes op. Ja, zij rolt wel graag in de zon en dan bij voorkeur op voordeurmatten (liefst van kokos of iets dergelijks), maar dat is weer iets heel anders en dat kunnen wij nog enigszins begrijpen.
Ach, de Boez kwam toch ook nog een kijkje nemen bij het Zooiplein! Zeker erg eenzaam daar bij die kerstboom terwijl je vriendje en vriendin op stap zijn?
Nee, hij kwam niet het plein op. Eigenlijk kwam de Boez ons halen, want hij vond dat wij al lang genoeg waren weggebleven. Wel, daar het weer niet zo prettig was en het alsmaar donkerder werd, vonden Cera en Os het een goed idee om het plein ook maar te verlaten. En daar mevrouw Katblad geen zin had om achter te blijven, liep ook zij mee terug naar de redactie.
Cera ging nog even kijken bij haar oude huis. Gewoon bij de voordeur snuffelen en de boom inspecteren, want sommige dingen moet je bijhouden en zitten bovendien in je systeem. De Boez ging regelrecht naar huis, Oscar aarzelde nog. Eigenlijk had Os verwacht dat we nog wel een stukje verderop zouden gaan, want alleen naar het Zooiplein op en neer stelt natuurlijk helemaal niks voor.
En toen de Boez door het luikje naar binnen ging, besloot Oscar dan ook om zijn vriendje niet te volgen. Binnenspelen kon altijd nog, en als de Boez niet buiten wilde blijven was dat zijn zaak.
Even later zat Os bij de kerstboom te wachten op...... ja, wat? Wij weten het niet. Waarschijnlijk en mogelijk op een spannende gebeurtenis, of om wat weg te dromen. En ondertussen hield hij de Poort naar de Hoftuin goed in de gaten; een nuttige bezigheid dus, tenminste in de ogen van mevrouw Katblad dan.
Nog later ging de Boez toch ook maar weer het huis uit om wat te klooien en te zooien rond de buitentafel, net toen Cera zich meldde voor het avondeten. En dat laatste is wel erg bijzonder, want Cera is meestal ruim een uur te laat terwijl ze nu meer dan een uur te vroeg was. Tja, die kerstdagen hakken er wel in, heh? Gelukkig kunnen we vanaf vandaag weer helemaal "normaal" doen en op de juiste tijden het eten serveren. Tot vrijdag dus, want dan breekt de hel natuurlijk weer los. Maar dat verzwijgen we nog maar even voor onze haarfabrieken....
Welkom bij Het Leidsch Katblad
Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.
maandag 27 december 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten