De Boez was dus achtergebleven in de Kruidentuin, Wamy zat te wachten tot hij weer de gelegenheid kreeg lastig te wezen, Cera liep een eindje verderop wat te zooien en Oscar geloofde helemaal nergens meer in en dreigde in slaap te vallen op het brommobiel...
Dus besloot Mevrouw Katblad maar door te lopen met Cera en Oscar, en dan zou ze vanzelf wel zien hoe het verder zou verlopen, deze wanordelijke verkenningsronde.
Wel, toen wij al bijna bij de Steeg van Storm waren, scheurde opeens de Boez voorbij. Toch nog, ja....
Hij draafde direct de Steeg in en hield daar halt bij een volgend brommobiel. Naar de anderen had hij niet omgekeken, en hij negeerde mevrouw K. eveneens. Blijkbaar zat hij totaal in zijn eigen wereldje en had hij verder niemand nodig.
Maar wat natuurlijk ook mogelijk is, is dat de aanwezigheid van Wamy hem in de war maakte. Dat hij aanvankelijk in de Kruidentuin was gebleven omdat Wamy hem daar de weg versperde, en dat hij vervolgens het juiste moment had gekozen om langs Wamy heen te rennen, namelijk toen deze even niet oplette en zijn aandacht op Oscar had gericht.
Oscar liep namelijk nog ergens in de Parallelstraat en had het daar erg druk met onze stalker.
Dat zagen wij toen wij ons even omdraaiden. Ja, Wamy maakte het de Os knap lastig. Hij probeerde steeds Oscar tegen zijn staart en achterste te meppen, en Os keerde zich dan om om terug te slaan. Een gevecht werd het niet want het ging Wamy niet om zijn territorium; Wamy was gewoon constant aan het treiteren en schept daar blijkbaar veel genoegen in. En omdat het niet uitliep op een echt gevecht maar bleef bij pesterijtjes, denken wij ook dat Wamy geen geschikte kandidaat is voor SvdB (Schrik van de Buurt). Nee, hij lijkt ons helemaal niet gevaarlijk verder, hij is alleen maar vreselijk stout en vraagt zo (op een negatieve manier in onze ogen) om aandacht. Laten we kijken wat er verder gebeurde.
Cera was ondertussen ook in de Steeg, en terwijl de Boez al naar de Katbladstraat was gelopen, klom zij op de brommobiel. Dat deed zij niet omdat ze nu zo'n interesse had voor dit apparaat. Nee, het was namelijk zo dat Wamy geen poot bij Os aan de grond had gekregen en nu zijn zinnen op Cera had gezet. Ja, deze keer viel hij ons modelletje lastig!
Wamy had Oscar in de steek gelaten en was naar Cera toe gerend. En Cera dacht veilig te zijn op de brommobiel, maar Wamy was vlakbij en zocht naar een manier om toch bij Cera te komen en haar te meppen. Er vielen dan ook wel degelijk wat klappen en Cera slaakte wat gilletjes van ergernis. Als zij echt bang was geweest voor Wamy, was zij allang in de Katbladstraat geweest om zich onder een wielhuis te verstoppen; weer een teken dat Wamy slechts ergernis oproept en niet meer dan dat.
Boez was weer terug in de Steeg gekomen en snuffelde verveeld aan de klimop. Oscar stond er maar wat bij, het wachten was nu op Cera.
Cera was ondertussen van het brommobiel af gekomen en omdat Wamy haar bleef volgen, klom zij in een vensterbank.
Het leek wel of Wamy de hele boel in de tang had met zijn pestgedrag, inclusief mevrouw Katblad. We zaten een soort van gevangen in de Steeg en konden niet besluiten wat nu verder te gaan doen.
De jongens waren aan het stoeien gegaan. Tenminste, de Boez moest zich nodig afreageren terwijl Oscar eigenlijk geen zin had in een stoeipartij. Mevrouw Katblad besloot dat we nu lang genoeg vast hadden gezeten in de Steeg.
Bovendien was het duidelijk dat we niet van Wamy zouden afkomen; hij had Cera nu met rust gelaten en zat te bestuderen hoe hij vervolgens de beide vriendjes kon gaan lastigvallen. Ach, laten we nu niet al te negatief doen over Wamy heh? Net hadden wij al geconcludeerd dat hij gewoon een enorme behoefte heeft aan aandacht, en dat werd nu weer bevestigd door hoe hij hier op het bankje verlangend naar de twee vriendjes zat te loeren. Hij zou zo graag meedoen, maar weet dit gewoon niet op een goeie manier te brengen. En eigenlijk is dat heel erg sneu...
Helaas denken onze reporters daar anders over. Ze moeten Wamy niet en laten dat steeds weer blijken. Nu ook weer, want toen het lastpakje zo dichtbij kwam zitten, liepen zij de Steeg uit, weg van Wamy.
Vlak voor de deur van de redactie ging de Boez weer lopen klieren. Hij wilde Os laten zien dat hij graag de baas wil spelen en gedroeg zich daarnaar. Os liet zich op de grond vallen en de Boez liep erg arrogant om Os heen met de bedoeling duidelijk te maken dat hij het voor het zeggen had.
Dit gedrag vertoont Boez dus vaker als Wamy in de buurt is. Nou, laat daar de psychologie maar eens op los!
En Oscar is niet van dit soort gedrag gediend. Kleine barstjes in de vriendschap, die gelukkig later wel weer bijtrekken.
Hoe het allemaal eindigde, deze verschrikkelijke, mislukte verkenningsronde?
Wel, de jongens gingen tenslotte toch nog wat stoeien en Cera kwam even later uit de Steeg tevoorschijn omdat Wamy opeens geen aandacht meer had voor onze haarfabrieken. En hoe dat zo kwam?
Wel, aan deze foto hoeven we verder geen woorden vuil te maken; Wamy had gewoon iets gevonden dat op dat moment nog belangrijker was dan aandacht vragen.
En mevrouw Katblad?
Die ging met (of was het nu zonder) een kater de redactie binnen om het koffieapparaat aan te zetten. Bakkie troost, heh? Ja, dat had ze hard nodig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten