Ach! U daar, mevrouw Katblad? Ja, ik ben net door het slaapkamerraam naar buiten gekomen, dat heeft u goed gezien. Het bevalt mij namelijk uitstekend in de goot. Inderdaad, geen andere haarfabrieken, geen mensen, geen verkeer dus. Ja, heerlijk rustig en ik hoef hier nergens bang voor te zijn. Tenzij u van plan bent om hier naartoe te komen natuurlijk, maar dat zie ik u geloof ik niet zo gauw doen, heh? Precies. En ik zou het ook erg prettig vinden wanneer u die twee die u vergezellen eveneens met alle vier hun poten op de begane grond houdt, als u mij goed verstaat. Ah, u begrijpt het. Wel, ik heb dus net gegeten en moet mij nodig wassen. Ja, nog wat restantjes van de neus vegen want ik wil niet dat men mij een viespeuk noemt. Ja, er wordt hier in het Hof behoorlijk geroddeld en ik wil geen aanleiding geven dus. Nee, ik weet nog niet wat ik ga ondernemen als ik klaar ben met wassen. Misschien een stukje verderop in de goot, of een stukje over het dak, maar ik heb nog geen vaste plannen en neem de dingen gewoon maar als ze komen. Dat is inderdaad het plezierige van het katzijn, niks hoeft en je kijkt gewoon wat er op je pad komt. Jazeker kunt u daar wat van leren! Probeert u het zelf maar eens! Leven in het NU heet dat inderdaad, en ik kan het u van harte aanbevelen.
Ja, het is een Kunst met de grote K van Kat, daar heeft u helemaal gelijk in!
4 opmerkingen:
Zo, Mio, jij wordt er ook niet slanker op. Heb je een ander eet-adresje gevonden?
Wij kennen wel dikkere katten hoor! Mio zat een beetje in elkaar in die dakgoot; dat vertekent toch wel iets....
En je kunt zeggen wat je wilt, maar Mio heeft een schattig bekkie, niet?
Ik vind Mio zelf ook een kunstwerkje!
Een reactie posten