Bel (de Franskat) kwam langs terwijl mevrouw Troy op haar stoel voor het Poezenloket wat lag te dutten. Bel dacht wel even de boel op stelten te kunnen gaan zetten, begon wat tegen haar te grommen en dat liet mevrouw TT natuurlijk niet op zich zitten. Ze werd subiet klaarwakker, sprong van haar stoel en viel de Franskat aan. De laatste trok zich geschrokken terug tussen de plantenpotten en begon met een hoog stemmetje een heel vals lied te zingen... Ja, het deed pijn aan onze oren! Mevrouw Troy week niet van haar plek, ze was vastbesloten: deze jongen was niet welkom op de redactie en moest wegwezen.
Op enige afstand (in de voordeur) stond Japekop toe te kijken. Hij vond dat zijn moeder het conflict best alleen kon oplossen en bovendien houdt hij niet van ruzies. Maar toen het gezang van Bel maar duurde en duurde, mevrouw Troy voor diens neus bleef zitten en er verder niks gebeurde, kreeg Japekop er blijkbaar genoeg van en stapje voor stapje kwam hij naderbij. Ja, in aanvalshouding dus, heh?
Wel, toen werd het Bel teveel. Plots draaide hij zich om en ging er als een speer vandoor.
Nou, we hadden onze portie herrie wel weer gehad! Mevrouw Troy keerde terug op haar stoel en Japekop ging op verkenning. Toen was alles weer rustig en normaal.
5 opmerkingen:
Wat is Mw Troy toch een heldin! En goed ook dat Japekop ingreep toen Bel niet snel genoeg wegging.
Lekker stel zijn ze met elkaar! En ja uiteraard kun je niet op tegen en gezamenlijke actie van moeder en zoon!
Hahahaha, geweldige aktie van die twee zeg! Ze vormen een goed team zo en wat zal Bel hier de balen van hebben.
Zo komt er van Bels taak als Schrik van de Buurt natuurlijk niets terecht !!!
Nee Katja, wij vragen ons ook serieus af of hij deze titel wel verdient....
Een reactie posten