Ik sta niet te mekkeren maar ik roep mijn soortgenoten. Ja, om ze erop te wijzen dat hier prooi voor ons is in de vorm van grote vliegbeesten. In de boom inderdaad; u ziet ze toch ook? Nou dan. Ja, ik dacht, ik klim op het wielhuis want dan ben ik dichterbij. Sta ik wat hoger dus, inderdaad. Maar het is niet hoog genoeg, nee. Ik zou natuurlijk de boom in kunnen gaan, maar ik weet uit ervaring dat ze er dan vandoor gaan, de vliegbeesten, en dat is nu net niet de bedoeling, heh? Ze maken een hoop lawaai, deze dikkerds. Duiven zegt u? Oh. En ze zijn met zijn tweeën. Zag u dat? Ze breken hele stukken takken af. Wild ja, ze zijn erg wild. En dik en sappig heh? Ja. Nee, het is niet dat ik nou zo'n honger heb, maar ik voel de noodzaak om er één te vangen. Ja, om iedereen te laten zien dat ik niet voor de poes ben en heel goed in staat om voor mijzelf te zorgen, mocht dat een keer nodig zijn. Omdat je maar nooit weet, inderdaad. Maar ik ben bang dat het deze keer niet gaat lukken. Weer niet nee. Dat komt door die bomen. Die zijn niet geschikt voor de jacht omdat ze er steeds de onderste takken afzagen. Ja, dan moet je dus eerst een heel stuk langs de stam en dan zien ze je aankomen. De vliegbeesten ja. Als er meer lage takken zouden zijn, zou je heel voorzichtig tak voor tak naar boven kunnen sluipen. En dan, als je helemaal boven bent, kun je plotseling toeslaan. Ja, ik denk dat dat moet kunnen. Maar zo gaat het niet, zonder lage takken. Dus klim ik maar op de wielhuizen om zo wat dichterbij te komen. Nee, vangen zit er dus niet in. Maar kijken is ook leuk heh? Ja, vooral als het van die dikkerds zijn. Hebt u eigenlijk al de voerbakjes bijgevuld? Dan kom ik straks nog even bij u langs, ja. Voor de gezelligheid dus, heh? Juist ja.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten