Ze had me nog zo beloofd om voorlopig geen veranderingen meer aan te brengen hier in huis. Ja, dat was nadat ik een maagzweer had overgehouden aan die verbouwing, vijf jaar geleden. Ja, dus ze weet hoezeer ik me kan opwinden over onrust in huis en het verplaatsen van het meubilair. Maar nu heeft ze het toch weer gedaan. Wel, eerst is er een nieuwe kast gekomen in onze woonkamer, en dat gaf al een hoop gedoe. Andere geur ook inderdaad, en niet geschikt om je nagels in te zetten.
Maar nu dus heeft ze de hele bovenverdieping omgegooid. Het ergste is nog dat bed. Ja, van de zuid- naar de noordmuur, en dan ook nog het kussen op een andere plek. En via een kastje moeten we nu door het slaapkamerraam, terwijl het bed daar eerst onder stond dus. Voor de zachte landing inderdaad. Stoel en tafel zijn ook verzet, dus je kunt stellen dat de slaapkamer een vreemde kamer is geworden.
Wel, om een beetje tot bedaren te komen, ben ik maar op het bed gaan liggen. Noordmuur dus ja, en een heel ander uitzicht. Gelukkig is het dekbed nog hetzelfde, dus het ligcomfort is acceptabel. Maar ze had het me beloofd: geen veranderingen meer voorlopig. Nee, ik zal de mensen nooit begrijpen. Kolder in hun kop en dan gaan ze schuiven met het meubilair. Nee, wennen doet dat zeker niet. Laten we maar hopen dat het nu blijft zoals het is. Nee, nóg een verandering zou ik niet aankunnen. En laat me nu alsjeblieft verder slapen. Of kan dat soms ook al niet meer in dit gekkenhuis?
1 opmerking:
Arme JK. Mensen zijn ook totaal niet te vertrouwen! Gewoon je oogjes dicht doen, dan heb je er even geen last van.
Een reactie posten