Geweld in de Kruidentuin

Ach, het begon allemaal zo leuk en lief...
Wamy en Snoes hadden de verse Nepetablaadjes ontdekt en zaten er samen van te genieten. Ze keken beiden om zich heen om te zien of alle andere haarfabrieken wel op afstand bleven, want dit was duidelijk een perfect moment om samen te delen, heh? Zo intiem, samen tussen het Kruid der Kruiden!
Tenminste, zo dacht mevrouw Katblad dus, en Magiz ook want zij keek vertederd toe en riep alsmaar hoe lief en schattig ze dit tafereel wel niet vond.

Kaija (onder) en Siep (boven) zaten op dat moment voor hun huis. Het Nepetaveldje is natuurlijk eigenlijk hun bezit omdat ze aan de tuin wonen, maar ze leken er geen moeite mee te hebben om hun drugsplantjes te delen. Er staat immers genoeg en als je maar voldoende snuift is het niks anders meer dan "peace", toch?
Dat dachten mevrouw K. en Magiz dus, maar het valt te bezien of ze het bij het goede eind hadden. Lees maar verder dan wordt het u misschien duidelijk.

Want nadat de Wams en zijn nieuwe vriendinnetje samen wat hadden liggen rollen over de jonge Nepeta-pollen, kreeg Wamy opeens een duivelse blik in zijn ogen. Jawel, bekijk deze foto maar goed, dan ziet u het ook!
En Snoes was zich van geen kwaad bewust, lette wel op de andere haarfabrieken in de tuin maar vergat Wamy in de smiezen te houden. Hij was immers haar nieuwe vriendje, toch?
Ach Snoesje toch. Ze moet nog veel leren, ook dat vriendjes als Wamy af en toe niet te vertrouwen zijn.

En hier ziet u dat het behoorlijk mis ging.
Wamy was plots opgesprongen en viel haar zomaar aan. Beet de arme Snoes zomaar in haar achterste...
Snoes zette het op een gillen en wilde wegrennen, maar daar was het al te laat voor. Wamy dook bovenop haar, Magiz riep: Wamy toch!, maar dat zou niet helpen. Nee.

Dit was een serieus gevecht geworden, zo echt als het maar kan. Snoes verzette zich als een kleine tijgerin maar Wamy was sterker; de kleine meid kwam niet los, zat gevangen in de klauwen van de Wams.
Het was niet om aan te zien (en te horen), vonden de toekijkende mensen. En dat vond Oscar die een paar meter verderop zat dus eveneens. Hij besloot dan ook een einde te gaan maken aan het gevecht. Het ging allemaal zo snel dat we het niet op de foto hebben, maar Os rende naar het vechtende koppel toe om Wamy een paar flinke meppen te verkopen, hem tot de orde te roepen. Wamy wist niet wat hem overkwam toen de Os opeens bovenop hem sprong, schrok zich een ongeluk en ging er als een pijl uit de boog vandoor, dook verderop de struiken in. Oscar rende hem achterna; hij was nog niet klaar met de Wams.

Toen gebeurde er heel even niets. Wams bleef half verscholen in de struik staan, maar dan wel in een verdedigende houding, en deed alsof hij opeens iets interessants hoorde. Hij keek om maar Oscar trapte niet in deze afleidingspoging van Wams.
Vervolgens verdween W. (want kon geen kant meer op) maar helemaal in het struikgewas, O. aarzelde nog even maar ging hem toen achterna. En daarna vond er daar ergens tussen het groen nogmaals een vreselijke knokpartij plaats waar wij niets van konden zien. Horen dus wel!

Snoes was naar de betreffende struikjes toe gekomen en probeerde een glimp op te vangen van wat zich daar afspeelde, maar ook zij zag niks.
Wellicht dacht zij dat er twee aanbidders van haar vochten om haar gunsten? Of hoopte ze dat haar nieuwe vriendje flink op zijn donder zou krijgen, als straf voor de brute aanval en beet in haar achterste? Of dacht zij misschien helemaal niks en was ze alleen maar heel erg nieuwsgierig naar de afloop van het gevecht?
Wel, mevrouw K. en het mens van W. waren natuurlijk ook nieuwsgierig, totdat beide jongens opeens weer tevoorschijn kwamen, zo op het eerste gezicht ongedeerd.

Wamy ging het centrum van de tuin in om (tralalalala, niks aan de hand) rond de Moerbei snuffelen in de buurt van de deels afgemaaide salie.
Niks aan de hand dus, maar wel een tikje nerveus en opgewonden, dat konden wij aan zijn snelle bewegingen zien.
En Oscar? Waar was die gebleven?

Wel, de Os had vlakbij mevrouw K. plaats genomen en was duidelijk aangeslagen. En toen zagen we ook opeens dat hij een wondje had aan zijn neus.
Ach, arme Os! Laat ons je eens van dichtbij bekijken?

Nou, dat ziet er niet zo mooi uit, heh? Alsof je neus een beetje ontveld is?
Maar dat was ie niet. Nee, want later, thuis, zagen wij dat Oscar slechts een krasje bovenop had en dat het bloed een beetje was uitgelopen over de rest van zijn neus. Het viel dus uiteindelijk wel mee, de verwonding, maar psychisch gezien (zeg maar) was het minder goed met Os gesteld. Zijn aangezicht was geschonden en dat zat hem vreselijke dwars.
De knokpartij zal de relatie tussen Wamy en de Os zeker geen goed hebben gedaan. We zijn benieuwd of er, als ze elkaar weer gaan ontmoeten, nog iets is blijven hangen van dit onaangenaam gevecht. Uiteraard houden wij u van e.e.a. graag op de hoogte.

Wel, Oscar ondernam geen activiteiten meer in de tuin en liep even later braaf mee terug naar de redactie.
Snoes vertrok al eerder naar huis, zonder afscheid te nemen. Wellicht was zij een tikje van streek geraakt door al het geweldsvertoon?
Cera was al die tijd gewoon haar eigen gang gegaan en had zich dus afzijdig gehouden, Kaija zat nog steeds kalmte voor te wenden bij haar voordeur en Siep was druk bezig om de ruiten van haar huis in te drukken omdat ze nu ondertussen wel heel graag binnen gelaten wilde worden. Ook Gizmo had zich afzijdig gehouden en was de (Moerbei)boom in geklommen, en Wamy, nog vol met adrenaline schatten wij zo in, vond het nodig haar daar te storen. Maar daarover later meer.

Naschrift:
Mevrouw Katblad zag al eens eerder dat een haarfabriek ingreep toen er twee soorgenoten aan het vechten waren. Het was mevrouw T. Troy die (alweer jaren geleden, Cera woonde toen nog niet bij ons) bovenop Storm (Schrik van de Buurt) sprong om de angstig gillende Meipje Cera te ontzetten, te bevrijden uit de klauwen van de kleine, zwarte donderstraal. Storm schrok zo van deze onverwachte aanval van T.T. dat hij stijf van schrik (en verbazing) op straat bleef staan terwijl Cera door de Poort wegvluchtte. Mevrouw Troy kwam vervolgens heel kalmpjes terug naar huis; ze had blijkbaar gedaan wat ze moest doen. Haarfabrieken komen elkaar dus wel vaker te hulp in geval van nood, al zijn ze geen familie of vrienden van elkaar...