Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

zondag 3 maart 2013

Terug in de tijd (8)

Eind september 2008
Er duikt regelmatig een nieuwe haarfabriek bij de redactie op. Hij is nog jong, onwaarschijnlijk brutaal (kijk maar naar die ogen) en een vreselijke pestkop. Hij is vlak achter Storm in de Parallelstraat komen wonen, en daar de kleine, staartloze zwarte nog steeds de Schrik van de Buurt is, is de grijze nieuwkomer vaak te vinden in een verderop gelegen gebied (namelijk langs het gevaarlijke water), waar hij ongestoord de baas kan spelen en andere, argeloze haarfabriekjes kan treiteren. We horen dat hij zelfs bij sommige huizen door het kattenluik naar binnen gaat en daar de boel op stelten zet. Wij komen aan de weet dat hij Bel heet, en omdat hij uit Frankrijk komt noemen we hem op de redactie Bel de Franskat.

Rooie Gijs is nog steeds de baas in en rond de Hoftuin, al nemen zijn krachten af doordat hij vaak ziek lijkt te zijn. Maar hier ziet u hem op één van zijn goede dagen bezig met het intimideren van Iwan, die nota bene op zijn eigen dak zit. Wij hoorden dat Rooie Gijs zelfs zo brutaal was om regelmatig bij Iwan's familie binnen te dringen om zich aldaar neer te vlijen in een comfortabele fauteuil.
Foto: Iwan heeft zich heel klein gemaakt en ligt onderdanig weggekropen in de dakgoot. Gijs hield hem zo een hele tijd in de tang, tot er een meppartij plaats vond. Iwan moest tenslotte vluchten.

De Boez krijgt last van ontstoken oogjes; iets wat wel vaker voor komt bij kittens. We gaan met hem naar de dierenarts en die schrijft een zalfje voor.
Boez is eindelijk een beetje gewend op de redactie en gaat wat meer slapen. De gele vlekken om zijn ogen (foto) komen natuurlijk door de zalf...





We ontdekken een nieuwe haarfabriek in de Hoftuin. Het blijkt Vlinder te zijn die pas geleden aan de Kruidentuin is komen wonen en nu druk de buurt aan het verkennen is.
Vlinder blijkt erg schuw te zijn waar het mensen betreft en we hadden altijd veel moeite haar op de foto te krijgen.
Hier, in de Hoftuin, zit ze een beetje klem want K. blokkeert de weg naar de Poort.




Oktober 2008
Rooie Gijs heeft in de gaten gekregen dat Cera vaak op het garagedak aan de Katbladstraat zit, en wil dat niet hebben. Hij kan via een slaapkamerraam door de dakgoot naar de achterkant van zijn huis komen, en dan verder door de goot naar het garagedak. Cera is de klos en wordt regelmatig al krijsend over de rand gejaagd. Gelukkig staat daaronder altijd de container waar ons model op kan springen, en dat kan R. Gijs dus (gelukkig) niet; hij heeft last van artrose en kan zichzelf niet eens meer goed wassen.


Cera zit dagelijks bij het Poezenloket. Ze is namelijk verliefd op Japekoppie en vindt tevens onze brokjes erg aantrekkelijk.
Mevrouw Troy vindt Cera geen geschikte partner voor haar zoon en laat dat keer op keer duidelijk blijken. Maar Cera houdt vol, laat zich niet zomaar wegjagen door haar a.s. schoonmoeder.







Natuurlijk krijgt de Boez meerdere hapjes per dag omdat hij nog zo jong is, maar als mevrouw Troy en Japekoppie voor hun diner in de keuken verschijnen, wil hij nog wel eens gaan lopen klieren en onrust veroorzaken. Mevrouw Troy kan de kleine aardig negeren maar Japekoppie stoort zich behoorlijk aan de aanwezigheid van het kleine ventje. Voor de Boez een reden om steeds vaker "oom Japekop" dwars te zitten als die zijn bakje Gourmet krijgt.

Storm heeft in de gaten gekregen dat er een kitten bij ons is komen wonen en wil graag kennis maken met de Boez. Wij vertrouwen de SvdB (Schrik van de Buurt) natuurlijk voor geen cent en doen sowieso nooit meer het Poezenloket open; de Boez moet eerst groot en sterk zijn en al zijn entingen gehad hebben voor hij naar buiten mag, en we willen sowieso voorkomen dat Storm hem in zijn klauwen krijg!

En doordat het loket niet meer open gaat, kan arme Cera ook niet meer bij ons op bezoek komen. Mevrouw K. neemt haar echter vaak mee op haar rondes door de buurt, en Cera bekwaamt zich steeds meer in het verkennen en krijgt er steeds meer plezier in. Ze durft zelfs mee naar het Gevaarlijke Water, iets wat Japekoppie nooit meer heeft gedaan sinds hij een keer in de gracht is gevallen (toen hij nog een stuk jonger was).




Bel de Franskat terroriseert de Kruidentuin. Vaak ligt hij verstopt tussen de struiken, wacht tot zijn slachtoffer tot vlakbij is genaderd om de arme drommel dan plots te bespringen.
Regelmatig horen wij zijn aparte, hoge krijsgeluiden in de tuin en weten dan dat Bel weer bezig is.





Terwijl Cera, Vlinder, Zwarte Gijs en talloze andere haarfabrieken als de dood zijn voor Bel de Franskat, wordt Japekoppie niet warm of koud van zijn verschijning. Omgekeerd haalt Bel het niet in zijn hoofd om Japie aan te vallen. Wij weten niet zeker of de twee ooit gevochten hebben, maar gezien hebben we het niet en Japekop is in elk geval nooit gehavend thuisgekomen.


Harry en Cera aan het "neuzen"? Jawel, maar het zou gelijk de laatste keer zijn.
Na de kennismaking besloot Harremans dat Cera een ongewenste vreemdelinge was en hij is nooit op dat besluit teruggekomen.












Wij gingen nog enkele malen op ziekenbezoek bij Pim, en op deze laatste foto van hem is goed te zien dat hij stervende was.
Op 29 oktober kregen wij het bericht dat hij bij de dierenarts was ingeslapen. Mevrouw K. huilde tranen met tuiten.
Pim is slechts 5 jaar geworden.





Ondanks ons verdriet om Pim bracht de Boez ook vreugde op de redactie. Hij mocht onder begeleiding heel even buiten, maar niet nadat wij goed hadden gekeken of Storm en Bel de Franskat niet in de buurt waren!
Boez vond zijn eerste stapjes buiten heel erg eng, ondanks zijn nieuwsgierigheid. K. bleef uiteraard steeds dicht in zijn buurt. Toen zij hem oppakte, bibberde het kleine ventje van de opwinding (en misschien ook van de kou).


Het kleine Boezeltje groeide snel, kon al bijna niet meer met zijn kop in het waterglas van mevrouw K. en aan zijn dikke poten te zien zou hij vast en zeker nog een hele tijd flink blijven doorgroeien!

Wordt vervolgd.

2 opmerkingen:

katja zei

Mooie foto, die van Gijs op het garagedak. En ook die van cEra bij het gevaarlijke water!

En ach ja, die Bel...ik heb nog nooit een andere kat gezien met zo'n 'doordringende' blik!

Ma Tok zei

U was niet de enige die huilde om de dood van Pim, mevrouw K.