Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

zaterdag 16 maart 2013

Even was er niks anders...

Natuurlijk kwam Wamy vanochtend brokjes jatten op het moment dat mevrouw Katblad nog erg slaperig boven haar ochtendblad hing (want nog geen koffie genomen dus).
De Wams kon daarom lekker ongestoord zijn gang gaan en had na het wegwerken van al het lekkers erge dorst gekregen. Vandaar dat hij nu stond te lebberen uit onze grote drinkbak. Ja, we kennen die foto's van lebberende haarfabrieken zo langzamerhand wel (horen wij u denken), maar toch blijft mevrouw K. dat fotograferen omdat je immers nooit weet wat er kan gebeuren, heh? Daarom.

Het zijn soms maar kleine dingen die je ziet, maar vaak zijn juist die kleinigheidjes zo schattig, vindt mevrouw K. Kijk maar eens naar dat koppie.
Wamy stopte opeens met drinken want leek iets in het water te zien. Zijn eigen spiegelbeeld? Zou zomaar kunnen maar als u nog even blijft kijken kunt u zelf mede constateren dat het wat anders was.






Nee, mevrouw K. wist ook niet wat daar in het water zwom of erop dreef, want zij stond binnen achter het raam alsmaar op het knopje van de camera te drukken. Voor het geval dus. Maar het was duidelijk dat Wamy iets zag wat de moeite waard was om nader te bestuderen. Al wisten we nog niet precies wat het was.








Jawel, nu ging hij vissen. K. had natuurlijk de pest in dat ze niet kon zien wat zich achter die rand van de bak bevond, waar de Wam's aandacht precies naar uitging, maar snel even naar buiten gaan om het van dichtbij te bekijken had totaal geen zin want daardoor zou Wamy afgeleid worden en zijn klus (wat dat ook behelsde) niet afmaken. Nee, er zat niets anders op voor K. dan te blijven waar ze was en op het knopje te blijven drukken. Als het niks zou worden die hele fotoserie, konden we altijd nog de hele boel weer wissen, heh? Ja, dat gebeurt best wel vaker....

Maar toen had hij het opeens te pakken. Nee, het was niets bijzonders, gewoon een boomblaadje dat op het water had gedreven (het steeltje ervan is trouwens net zichtbaar op de derde foto).
Maar het was zo mooi om te zien hoe dit haarventje zo serieus "jacht" maakte op dit blaadje, met zoveel aandacht en passie, dat het leek alsof er even helemaal niks anders voor hem op de wereld was dan dat blaadje dat daar in de drinkbak dreef.
En voor K. was er even niets anders dan het bekijken van Wamy, en dat was mooi.


Maar eigenlijk liep het toch nog een beetje raar af, dit korte verhaaltje, deze mini-reportage.
Want de Wams gooide (of deed) het blaadje namelijk, nadat hij eraan had gesnuffeld, weer terug in het water!
Waarom in 's hemelsnaam?
Wij konden het hem niet vragen, want direct daarna sprong hij van de rand van de bak en liep hij weg, K. helemaal verbaasd, nieuwsgierig, in de war, verbluft etc. achterlatend.
Leuk toch heh? Die haarfabrieken. En we zullen ze nooit, maar dan ook never nooit helemaal begrijpen. Heerlijk!

5 opmerkingen:

Anoniem zei

U heeft tegenwoordig een waar eigenluk echt duurzaam zeg maar abonnement op een ochtendblad.
Chapeaux !

Mevrouw Katblad zei

Bent u dat Fritz? Wel volgende keer even de naam erbij, ja?
Vindt u ons verhaaltje niet leuk en dat u daarom over de krant begint?
Wij hebben al jaren een abonnement op het LD en op zaterdag ontvangen wij de Volkskrant. Dat is dan nog net te doen, qua tijd. Want die verhaaltjes in het LKB worden namelijk niet door kaboutertjes geschreven, snapt u?
Tjongejonge...

Anoniem zei

Beste mevrouw Katblad,

Er is een vrij simpele verklaring voor het gedrag van die domme grijze. Van de week had hij namelijk een muis gevangen en die uiteraard mee naar huis genomen. Ons mens werd toen een beetje boos en zei dat hij dat niet meer moest doen. Hij luistert goed he?! Gewoon weer netjes terug leggen wat je gevangen hebt. De uitslover! Hij is zeker bang dat hij anders niet bij ons mag blijven wonden. Ha, ik weet wel beter. Ik neem mijn muizen gewoon lekker mee hoor. Ons mens zal ons er echt nooit uitgooien! Zeg dat maar tegen die domme Wamy, want dan kan ik ook ook weer spelen met die muizen die hij meeneemt (alleen als ze het nog doen uiteraard).

Met de meeste hoogachting,
Miss Gizz

Hannah zei

Wij vonden dat erg leuk om te lezen!!!!!!!!!!! En wat een mooi poesje! Onze Maxi bracht altijd blaadjes binnen en speelde er mee, beter dan muizen! We genieten hier aan de andere kant van de wereldbol van het LKB! We zijn ook altijd erg geinteresserd in de verhalen over de familie van Igor en Iwan, omdat we daar vaak gelogeerd heben! Groeten natuurlijk aan al de poezen en hun liefhebbers,en vooral MKB! Vanuit een nog steds zomers Wellington, Hannah :)

Wad Woord en Wol zei

Die Wamy is gewoon heel sociaal. Hij gunt de haarfabrieken die na hem komen drinken ook een pleziertje.