Japekoppie:
Onze Kerstdis was dit jaar erg gevarieerd. Ik was natuurlijk als Voorproever als enige haarfabriek daarbij aanwezig, de anderen lagen liever op bed maar dat moeten ze zelf weten.
Helaas had mijn mens zoveel gasten dat er voor mij geen stoel over was. Dat vond ik inderdaad een grof schandaal en erg onattent van haar, maar elke keer wanneer ze even naar de keuken ging om iets onduidelijks te doen, sprong ik op haar stoel om te kijken wat er op de borden lag. Het was een proeverij van allerlei hapjes, dus bijzonder spannend en interessant voor mij, alleen duurde het geheel erg lang en moest ik toch op een gegeven moment, wegens toenemende moeheid en opkomend maagzuur, afhaken.
U ziet mij op bovenstaande foto de eerste ronde van de proeverij inspecteren. Een beetje teleurstellend, deze ronde, want de geitenkaas met honing bliefde ik niet, de komkommerspaghetti vond ik ook niet lekker ruiken en van de gewokte grote garnalen mocht ik niets hebben omdat ik daar meestal van moet spugen, en mevrouw K. wilde haar gasten graag sparen voor dat soort narigheid. Ik zei nog dat ik deze keer best bereid was de garnalen in de gang of op de trap uit te braken, maar daar trapte ze helaas niet in. Nee....
De volgende ronde was meer naar mijn zin: iets met gerookte zalm (had ze fliebers van bewaard voor mij, erg attent ja) op ronde dingetjes (jakkie bah), wat mosseltjes uit de oven (mocht ik ook niet van proeven vanwege dezelfde effecten als garnalen op mij hebben) en het lekkerste van alles: plakjes eendenborst. Ja, als ik het voor het zeggen had, zou ik elke dag wel eend willen eten, maar dan zonder die marmelade-saus dus. Van die eend heb ik lekker mee mogen eten, ik kan dat niet ontkennen, en vooral van de fliebertjes die in de keuken werden weggesneden heb ik erg genoten, ja.
De ronde daarna bestond uit iets met paddenstoelen, en dat hoefde ik dus echt niet te proeven want ik wist van te voren al dat dat niet zou smaken. Ook dat stukje spinazietaart hoefde ik niet, en sla zie ik al helemaal niet zitten.
Eigenlijk begon ik op dat moment al een beetje vol te raken, want daarvóór had ik al fliebers van rauwe tonijn gekregen. Ja, de stukjes die door mevrouw K. waren afgekeurd vanwege "het oog" (zei ze), maar ik kan u verzekeren dat er niks mis was met die fliebers en ook dat zou ik dus elke dag wel willen krijgen. Verse tonijn dus, ja. Maar goed, dit soort dingen komen alleen bij bijzondere dagen op tafel, zei mevrouw K., en daar moet ik dan maar genoegen mee nemen. Nee, ik kan ook niet in haar portemonnee kijken, daar heeft u gelijk in, en bovendien heb ik in het algemeen inderdaad niet te klagen.
Natuurlijk hield ik het niet de hele avond vol, want het duurde allemaal veel te lang, dat dineren. Dus toen het dessert werd gefabriceerd in de keuken (allemaal zoetigheid) en ik in de gaten had dat er geen kaasproeverijtje zou komen, hield ik het Kerstmaal verder voor gezien.
Later, toen de gasten naar huis waren, heb ik me nog wel in de keuken gemeld om te zien of ik nog kon helpen met opruimen, maar dat viel een beetje tegen omdat er nauwelijks nog restanten van het maal te bekennen waren.
Wel, wat mij betreft mag het de volgende week wel weer Kerst zijn, maar ik denk niet dat dat erin zit. Nee, ze heeft het nu steeds over "voorlopig genoeg gegeten" en "de buikriem aanhalen", wat dat ook moge betekenen. Maar een bescheiden kaasproeverijtje mag van mij ook best wel weer een keer, en de fliebertjes hoeven heus niet altijd zo groot te zijn als die van de tonijn en de eendenborst. Ja, ik ben erg bescheiden altijd....
Wat staat er trouwens voor vanavond op het menu? Boerenkoolstamppot? Nee, in dat geval ga ik maar eens een keer vroeg naar bed, denk ik. Of heb je er worst bij? Maar als je zaterdag nog naar de markt gaat, wil je dan een harinkje voor me meenemen? Zonder uitjes alsjeblieft. Ja, het water loopt me nu al in de bek....
Welkom bij Het Leidsch Katblad
Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.
woensdag 28 december 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Geen stoel is niet zo erg, Japekop, de fliebers in de keuken zijn meestal groter dan die bij de tafel, toch?
Volgens mij ben je niets tekort gekomen Japekop! Jammer dat je geen groente en paddestoelen eet - dat zag er ook appeteitelijk uit. Had graag gehoord hoe jij dat vond.
Een reactie posten