Gelukkig brak de zon gistermiddag door, en toen we ook nog zagen dat de stoere Snoes zomaar alleen op stap ging (zie foto) vond mevrouw Katblad het tijd worden om met haar reporters naar buiten te gaan voor een nieuwe sneeuwreportage.
K. wilde natuurlijk in de eerste plaats vooral weten waar Snoes zo haastig naar toe ging, maar die had vast iets belangrijks te doen waarbij ze geen pottenkijkers kon gebruiken, want twee tellen later al konden wij haar nergens meer vinden.
Cera ging deze keer voorop en gaf aan dat ze naar de Kruidentuin wilde. Nu is dat niet zo vreemd want onze kleine wandelingen beginnen meestal in de Kruidentuin, maar midden op straat lopen doen wij alleen als het niet anders kan. Gelukkig was er niet veel verkeer, want in de Katbladstraat wordt nooit gestrooid dus ligt daar nog een flinke laag bevroren, harde sneeuw waarover het niet zo makkelijk sturen is. Inderdaad lekker rustig.
Ja Cera, we komen achter je aan!
Boez was in een jolige bui en niet van plan om serieus verkennerswerk te doen of op zoek te gaan naar bruikbaar nieuws. Hij zat (na een hele ochtend liggen dutten op bed) boordevol energie en had onderweg Oscar al een paar keer lastig gevallen door bovenop hem, of over hem heen te springen. Vlak voor het nemen van deze foto heeft Boez net een rake mep van Os gekregen en loopt hij beduusd bij zijn vriend vandaan. Die beduusdheid zou natuurlijk snel weer verdwijnen, dus K. hield haar camera voortdurend in de aanslag om maar vooral de volgende rare bokkensprongen van de Boez niet te missen.
Jawel, daar had je het al. Boez had Cera in het oog gekregen en kon het niet laten om ons modelletje te verrassen met een brute aanval.
Nu moeten we erbij zeggen dat Cera soms ook dergelijke stoeipartijtjes uitlokt door op haar zij te rollen en daarbij een speciaal soort mauw voort te brengen ("pak me dan als je kan"), maar nu was daar geen sprake van.
Hier kunt u aan haar houding zien hoe boos Cera was; haar staart zwaaide woest heen en weer en haar blik stond op onweer (inderdaad, dat laatste is moeilijk te zien; volgende keer zullen wij meer inzoomen).
Aan de andere kant van de tuin was Boez zojuist over Oscar heen gesprongen. K. was helaas net iets te laat met afknippen (en onze camera met het uitvoeren van de opdracht, zeg maar).
Overigens, dat "haasje-over" van de Boez is pure uitsloverij waar onze andere reporters inmiddels wel aan gewend zijn geraakt.
Hoewel.... Soms kan die uitsloverij van B. zomaar opeens bijzonder irritant worden.
Hier ziet u hoe Oscar eindelijk, na het zoveelste pesterijtje van de Boez, zijn vriendje "terugpakt".
In de Kruidentuin konden wij trouwens verder geen nieuws ontdekken, maar dat is niet vreemd gezien die dikke laag sneeuw.
De tuinhaarfabrieken Kaija en Siep hebben wij sinds het begin van de sneeuwval van alweer anderhalve week geleden niet meer mogen ontmoeten, en dus nemen we aan dat die twee, zoals zoveel andere harige monsters, niet naar buiten gaan onder deze barre omstandigheden. Wij geven ze groot gelijk maar spreken dat niet hardop uit natuurlijk, de kans is immers groot dat onze reporters dan ook niet meer bij de kachel vandaan komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten