Slaapplekken en warme radiatoren

Echte volksverhuizingen zijn het niet, maar af en toe ruilen onze haarfabrieken van plek of zoeken ze een nieuw stekkie. Waar dat nu aan ligt of hoe dat precies in zijn werk gaat weten we niet; het gebeurt gewoon opeens en alle mensen die meerdere katten in huis hebben zullen dit verschijnsel herkennen.
Sinds de stapel tijdschriften van de poef naast onze sofa door K. werd verwijderd en de radiator lekker opgewarmd is, is deze poefplek vooral opeens favoriet bij Japekoppie en de Boez. Japekop ligt er vaak overdag (met kop en buik tegen de kachel) en de Boez pikt de poef in na het diner, als mevrouw Katblad nog even televisie gaat kijken en daarom dus op de bank is gaan zitten. Gezellig, heh? Ja, heel erg knus. Maar we missen toch iemand....

Het haarfabriekkussentje naast mevrouw K. blijft namelijk de laatste tijd erg nadrukkelijk leeg. Een dik jaar lang lag Oscar elke avond en elke nacht op deze plek. Hij ging wel eens af en toe even boven kijken, liep daar dan een rondje door de slaapkamer maar keerde vervolgens altijd weer terug naar dit kussentje om daar zijn dutje te doen.
Nog maar pas geleden echter heeft Oscar ontdekt dat het logeerbed boven tegen een warme radiator aanstaat, en dat ook daar een lekker zacht dekentje op ligt. En hij ligt daar niet alleen 's avonds en 's nachts, maar overdag vinden we hem daar ook regelmatig tevreden liggen knorren.
Het kussentje op de bank ziet er zo wel erg verlaten uit, en K. moet daar erg aan wennen.

De Boez vindt het ook minder gezellig wanneer dat kussentje niet door zijn vriendje bezet is. K. kon hem zo lekker aaien met haar rechterhand terwijl haar linkerhand Os over z'n buikje kriebelde. Dat gaf een gevoel van evenwicht en saamhorigheid. Nu ligt Boez er een beetje verloren bij, al zorgt hij er natuurlijk wel voor dat zijn achterste lekker warm blijft. Hij heeft alleen reeds een dikke week niet meer bij K. onder het dekbed gelegen en loopt 's nachts regelmatig te dwalen door het huis.
Tja, Os heeft natuurlijk het volste recht om ook eens van plek te veranderen, maar zonder hem tv kijken is absoluut een stuk minder gezellig. Wel is het fijn om te weten dat hij zich eindelijk thuis genoeg voelt om 's avonds en 's nachts bij de rest van de groep in dezelfde ruimte te komen slapen, zelfs als er al een ander op dat bed ligt. Geen van de anderen trouwens peinst erover om zijn kussentje op de bank in te pikken, maar dat komt misschien nog wel. Oscar hoort er tenminste nu definitief helemaal bij, en dat geeft K. een erg goed gevoel.