Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

dinsdag 11 december 2012

Uitgelaten bende!

Omdat mevrouw Katblad door andere bezigheden (die wel met de haarfabrieken te maken hebben maar in wat mindere mate met het LKB zeg maar) al een paar dagen niet meer met haar reporters de straat was opgegaan,  gingen onze drie jongste reporters helemaal uit hun bol van vreugde toen ze aangaf een klein stukje met hen te willen gaan lopen in de Katbladbuurt.
Wild enthousiast draafden de jongens en het meisje voor K. uit en in de Kruidentuin schoot Oscar direct de Moerbei in.

De Boez dook eerst zijn schuilplek in (voor een kleine inspectie, vermoeden wij) maar kwam gelijk weer tevoorschijn om vervolgens wild door de tuin heen en weer te gaan rennen. Het was erg aandoenlijk om te zien hoe blij de drie haarfabrieken waren en dus nam K. zich voor om voortaan toch weer wat vaker tijd voor hen vrij te maken, gif of geen gif (als u begrijpt wat we daarmee bedoelen). Ja, K. voelde zich echt een beetje (erg) schuldig op dat moment.....




Wel, Oscar kwam al gauw weer uit zijn boom en maakte een inspectierondje over de paaltjes terwijl Cera de buitenste ring voor haar rekening nam.
Wij moeten u overigens onze excuses aanbieden voor de wat onscherpe foto's, veroorzaakt door de reeds invallende schemering waarmee onze camera niet goed raad weet. We hebben daarom ook nauwelijks ingezoomd want dat gaat nog eens extra ten koste van de lichtinval, als het ware dus. Vandaar.


Toen de Boez zich bij de andere twee voegde en zich zogenaamd op hen wierp, ontstonden er wilde achtervolgingen. Dit was bijna niet te fotograferen (vanwege de grote snelheden die werden ontwikkeld - ook dat kan onze toch wel dure camera niet goed aan!) maar u moet het er maar mee doen; in elk geval maken de vage, bewogen beelden duidelijk dat de haarfabrieken niet bepaald in een bui waren om rustig voor ons te po(e)seren. De witte vlek onder is de Os die hard wegrent voor de Boez.



Ook Cera deed mee met het spel van de jongens, al rende ze niet zo hard als de twee jonkies en viel ze daardoor af en toe een beetje buiten de boot. Maar dat is haar eigen keuze, heh? Ja.
U kunt hier trouwens goed zien dat de Oostindische kers op zijn zachts gezegd zijn beste tijd heeft gehad; één nachtje vorst en het is een slappe, slijmerige hap geworden.




De jongens trokken zich niks aan van alle ingezakte planten en renden dwars door de kruiden en sprongen enthousiast over het hek (zoals u de Boez ziet doen op de foto hiernaast).

Wel, de dure tijmplantjes en rozemarijn die pas midden in de zomer (na lang aandringen van K.) werden geplant door de groen-afdeling van onze gemeente, hebben het grotendeels weer niet gehaald. Deze keer was de oorzaak van de kruidensterfte de uitbundige groei van de O.I.kers, die alles overwoekerde en alle zon en licht van de warmteminnende plantjes wegnam. K. heeft nog een keer een zooi van dat spul weggehaald (de gemeente-dienst Groen kwam alsmaar niet langs) maar het heeft niet mogen baten. Ja, weer allemaal weggegooid gemeente-geld en verspilling, maar in elk geval hebben we wel weer (voor veel geld) een ijsbaan op een gracht in het centrum van onze stad, en dat is ook erg belangrijk, heh? En bovendien kunnen we ook volgend jaar wel weer gaan bezuinigen op de onkruidbestrijding in onze stad door gewoon door te gaan met het smerige goedje dat Roundup heet. Ahum. Maar dat dus terzijde, laten wij middels volgende foto terugkeren naar onze genietende haarfabriekjes.

U ziet hier Oscar in de aanvalshouding; hij verwachtte dat de Boez weer naar hem toe zou komen rennen en dan zou hij zijn vriendje bespringen en knevelen.
Doch de Boez kwam niet.









Nee, Boez zat namelijk even uit te rusten en allerlei geuren op te snuiven aan de rand van het centrum van de Kruidentuin. Achter Boez ziet u de afstervende oregano (dat is normaal want deze is éénjarig) en daarachter weer de salie, die normaal gesproken groen blijft (tenzij te strenge vorst).







Wel, K. had "kouwe klauwen" gekregen en vond het wel welletjes, maar omdat de jongens nog verderop wilden werd er besloten nog even naar de Hoftuin te gaan.
U ziet hier de Boez op de Poort af komen rennen; hij stak net voor een langsrazend wielhuis over en K. schold hem daarvoor uit. Oscar ziet u nog aan de overkant van de straat; hij had het wielhuis wel gezien en/of gehoord en wachtte braaf totdat het veilig was om over te steken.




En daar kwam hij dan, zo snel als zijn vier pootjes hem konden dragen.
Wat er verder in de Hoftuin gebeurde en wie wij daar tegenkwamen, dat leest u in een volgend bericht!








2 opmerkingen:

katja zei

Het geeft wel grappige effecten zo voor een keertje, die traagheid van de camera bij slecht licht: op sommige foto's lijken de katten wel een soort geestverschijningen...

Bontkont zei

ik houd erg van actie!