Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

vrijdag 21 december 2012

Boez aangevallen door Myo

Er klonk een vreselijk gekrijs vroeg in de avond, en dus pakte mevrouw K. snel haar camera en opende de deur om te zien wat er aan de hand was  (om daar verslag van te kunnen doen, wat nu dan ook bij deze gebeurt dus). Ja.
Wel, bij het openen van onze voordeur schoot de Boez direct naar binnen. Hij vergat natuurlijk weer zijn poten te vegen maar allá, hij was waarschijnlijk zojuist bruut aangevallen door één of andere ploert en dan denk je niet zo gauw aan het mogelijke risico van het bevuilen van een net gedweilde vloer, vooral als je daar anders ook nooit rekening mee houdt, toch? Nou dan. Wel, voordat we nog meer zulke onzin schrijven nog even ter zake: op de foto ziet u net naast de gieter (linksonder de kerstboom) een witte poot oplichten, en die was dus van Myo. K. had hem eerst nog recht met zijn snuit in de lens (terwijl hij haar bijzonder brutaal en uitdagend aankeek), maar tegen de tijd dat eindelijk een keer die flits afging had Myo zich al omgedraaid om terug naar de Hoftuin te gaan. Zodoende dus.

Terwijl de Boez naar binnen was gevlucht, was Cera juist naar buiten komen stappen. Ja, want ook zij was net als K. erg nieuwsgierig en wilde dolgraag weten wat daarbuiten gebeurde of net gebeurd was. Ze volgde daarom het spoor van Myo, maar die was ondertussen al bijna aan de overkant van de straat en dus al een flink end op weg naar huis. Wij denken overigens niet dat Cera wist dat het Myo was geweest die de Boez op zijn donder had gegeven, anders was zij vast niet zo nieuwsgierig geweest maar was ze binnen gebleven, in de veilige huiskamer.


Ventje Boezelmans bleef natuurlijk na de ruzie met Myo wel in de veilige huiskamer. Ja, hij stak weliswaar heel even zijn kop om de hoek van de schuifdeur om er zeker van te zijn dat Myo zich niet meer voor onze deur bevond, maar verder kwam hij niet want hij had zijn portie gehad (vermoeden we).

En toen kwam zowaar Oscar de trap af. Een beetje vertraagde reactie, maar misschien had hij erg vast liggen slapen, moest hij na het wakker worden ook nog zijn poten rekken, we weten het niet, maar ook hij was dus nieuwsgierig en wilde graag weten wat er aan de hand was. Ja inderdaad, zo zijn haarfabrieken nou eenmaal.

Maar ja, ook Cera was wat aan de late kant geweest dus zij kon Oscar niet inlichten over het hoe en wat. Wel kon ze vertellen dat zij (deze keer) niet het slachtoffer was geweest van zinloos geweld maar de Boez dus wel, en dat de dader alweer vertrokken was.
Oscar nam dat als kennisgeving aan en verdween daarna nog even het donker in voor een frisse neus en wie weet wat nog meer.
Maar gelukkig was iedereen op tijd voor het diner en dus hoefde K. niet meer de straat op om te roepen en te zoeken. Tot zover dit verschrikkelijk belangrijke nieuws.

1 opmerking:

Wad Woord en Wol zei

Je zou toch denken dat die haarfabrieken een beetje vrede bewaren onder de kerstboom. Ze zijn tenslotte - meestal/soms/af en toe - aardig wat slimmer dan wij mensen.