Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

zaterdag 29 december 2012

Klachtenboek

Japekoppie:
Het is dat mevrouw K. zolang aandrong, maar anders had ik deze column niet geschreven want ik heb behoorlijk de pest in.
Het is namelijk zo dat de hel vroeger dan anders deze tijd van het jaar weer helemaal is losgebroken. Ik zei al tegen mijn moeder (Tokkie Troy - red.) dat ze maar beter niet meer naar buiten kon gaan, maar ze is eigenwijs en deed het toch. Vervolgens zat ze een uur lang compleet verstijfd onder onze buitentafel vanwege de knallen die van links en rechts (noord en zuid - red.) door de straat rolden. K. riep haar nog binnen, maar mijn moeder heeft Katzheimer en snapt de laatste tijd niet meer zoveel, en dus bleef ze daar appelig kijkend zitten. Maar fijn vond ze het dus niet.
Wel, ik waag me dus absoluut overdag niet meer buiten. Het is daar oorlog en je bent je leven niet meer zeker. Om een uur of zeven, als de meeste mensen nog liggen de slapen, ga ik heel snel een frisse neus halen en mijn ronde doen, maar zo tegen een uur of negen, uiterlijk, ben ik weer binnen en blijf daar ook. Elk jaar is het weer hetzelfde liedje aan het einde van deze maand, want dan worden de mensen gek. Ze gooien dan namelijk bommen in het rond. Explosieven die uiteen spatten, die de aarde doen schudden, en ze vinden dat nog leuk ook.
De Boez ging vandaag een paar keer naar buiten maar kwam daarna volkomen overstuur binnen met dikke staart en grote, angstige ogen. Trap op en schuilplek zoeken. Oscar is ook meer binnen geweest dan anders omdat hij het buiten onze muren niet meer veilig vond. Hij diende nog een klacht in bij mevrouw K. maar die kan helaas niets uitrichten. "Volksvermaak", zei ze. En: "We moeten het allemaal maar weer uitzitten".
Toen het daarstraks etenstijd was, was de Boez zoek. K. gelijk weer in de stress natuurlijk, want de Boez is niet bepaald de held in huis en was al eens eerder een hele week zoek. Ga ik het verder nu niet over hebben. Maar goed, tenslotte vond mevrouw Inge (die op bezoek was) de Boez onder het logeerbed weggekropen. Ze droeg hem de trap af en toen konden we eindelijk gaan eten. Na het eten is Boez direct naar boven gegaan om zich daar weer te verstoppen, en dat allemaal vanwege dat zinloze geknal.
K. heeft al gezegd dat als de hel echt losbarst, ze bij ons zal blijven. Dat is dus over een paar dagen. Dan gaat ze doen alsof er niks aan de hand is, gaan we net als vorig jaar allemaal gewoon naar bed en dan laten we het maar gebeuren. Krijgen we eerst nog een portie Gourmet Diamant, heeft ze gezegd. En dan dus met zijn allen op en onder het grote bed, wachtend tot het weer voorbij is, dat zinloze geknal.
En K. zei ook dat ze hoopt dat het met oud- en nieuw flink regent. Zodat alles dat werd afgeschoten en niet knalde, nat is en ook niet meer kan afgaan. Anders krijg je op nieuwjaarsdag weer dat oorlogsgevoel. K. zei ook dat ze die dag de meest depressieve dag van het jaar vindt. Omdat alle mensen eindeloos in hun bed blijven liggen, de straat bezaaid ligt met rot(jes)zooi en het lijkt alsof er niets meer in leven is. En dat terwijl alle mensen zogenaamd goeie voornemens hebben gemaakt, maar dat geldt dan toch zeker niet voor de eerste januari want dan moeten ze bijkomen van die laatst dag van het afgelopen jaar. Allemaal nog effe uit hun bol, en daarna recupereren.
En, zegt K., dan staat er ook nog zo'n dooie boom voor de deur. Moet je de versiering en lichtjes eruit plukken (alles in de knoop), weer de rotzooi naar zolder brengen, en moet je die boom bij de vuilnis zetten, en dan duurt het minstens nog een week voordat ze die boom komen weghalen. Toppunt van triestigheid, zegt ze. Maar gelukkig worden de dagen weer langzaam langer en staan er weer bosjes tulpen in de winkel te koop; dat is dan weer iets om een beetje vrolijk van te worden.
Maar enfin, de komende dagen zijn geen pretje. Voor niemand niet, maar voor ons haarfabrieken al helemaal niet. Misschien redden we het nog als er voldoende Gourmet Diamant in huis is. Maar anders wordt het dus drie keer niks, die jaarwisseling. Nou, dat was het dus. Dank u wel.

3 opmerkingen:

Greet zei

Ik heb ook het idee dat de harde knallen dit jaar vroeger zijn begonnen dan andere jaren. Katootje en Kees willen ook niet veel meer naar buiten en zijn ze buiten dan komen ze al snel weer binnen. Katootje zoekt al regelmatig haar schuilplaats op. Japekoppie, voor jou en je huisgenoten veel sterkte de komende dagen.

katja zei

Driewerf hoera voor de Gourmet Diamant dan maar!!! En veel sterkte Japekop, ook met je huisgenoten!
--------------------------------------
Rissa leek er tot nu toe heel relaxt onder (die vuurwerkbommen enzo), maar toen er gisteren ineens wat rotjes vlakbij werden afgestoken, liep ze ineens met grote angstogen rond om een veilige plek te zoeken. Ineens reliseerde ik me dat dit het eerste oudjaar is dat ik met haar mee ga maken en dat ik dus helemaal nog niet wist hoe zij erop reageert. Snuitje en Faffie waren meestal nogal relaxt omdat ze nooit buiten vuurwerk van dichtbij hadden meegemaakt.

katja zei

ik bedoel natuurlijk 'ook VOOR je huisgenoten!'