Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

vrijdag 1 november 2013

Erop of eronder...

Japekoppie is ziek, behoorlijk ziek.
Hij at alweer een tijdje heel slecht, dronk erg veel en deed abnormaal grote plassen op de bak. De laatste bloedcontrole vond echter niet zo gek lang geleden plaats en de uitslag daarvan was niet onrustbarend slecht, zijn leeftijd in aanmerking genomen.
Maar nu begon hij ook te braken, zelfs het water wat hij dronk vloog er met een hoop kracht weer uit. En hij vermagerde zichtbaar. Dus drie weken na zijn laatste dierenartsbezoek moest Japekop weer met K. mee in het Katmobiel.

Daar de antibiotica van drie weken geleden dus niet geholpen hadden, moest er nu toch weer een bloedonderzoek gebeuren.
En ja hoor, nierfalen, en niet zo'n beetje ook.
Voor de ingewijden: ureum mag max. 11.9 zijn en was 29.3, creatinine max. 164, maar was 321. Japekop is dus ernstig ziek en de komende dagen is het erop of eronder.
Hij kreeg een flinke spuit met een vochtsuspensie, een eetlustopwekker en een anti-braakmiddel. De Fortekor die hij moet slikken voor een betere doorbloeding van de nieren, hadden we nog in huis (van T. Troy). Daarnaast krijgt hij ook nog zijn maagzuurremmer.

Wel, de foto's die u hier ziet zijn allemaal genomen nadat we terug waren van de dierenarts. Er is namelijk iets bijzonders aan de hand...
Een haarfabriek met zoveel nierschade zou sloom moeten zijn, en veel willen slapen. Dat was en deed Japekop ook. Maar sinds onze thuiskomst is hij opeens behoorlijk hyper. Eigenlijk begon dat al in de Katmobel, op weg naar huis. Hij zat constant te mauwen (schreeuwen) en dat is sindsdien niet opgehouden. Japekop heeft van zijn nieuwe dieetvoer gegeten (hoi hoi!) maar deed ook pogingen om op het aanrecht te klimmen. Via de handvaten van de laden klom hij omhoog, maar donderde op het laatste moment naar beneden, op de stenen vloer. Daarnaast klimt hij ook steeds op de rug van mevrouw K., hangt in haar nek, balanceert op haar schouders totdat K. uit veiligheidsoverwegingen hem weer op de grond zet. Dat is nog best ingewikkeld daar zijn nageltjes steeds vastzitten in haar trui. En Japekop is helemaal niet zo vast ter poot, doch heeft dat zelf niet zo door. Zo loopt J. eveneens alsmaar heen en weer over de plank aan de muur (boven de cv-radiator), en daar hij niet kijkt hoe of waar hij loopt, moest K. al enige glazen theelichthoudertjes redden. En als J. van de plank afstapt, zet hij rustig een voorpoot bovenop de Os, die dan geërgerd één oog opent maar verder geen kik geeft. En maar blijven gillen, die Japekop!
K. besloot daarom om toch nog maar even de dierenarts te consulteren, maar die had geen dienst meer. Een collega van de spoedeisende hulp echter kon van het verhaal van K. over Japie geen chocola maken, K. moest maar met J. naar de praktijk komen, dan zou er bekeken worden of J. misschien bijvoorbeeld een blaasprobleem had. Daar geloofden wij niet in.
K. zag dus af van een bezoek aan een vreemde dierenarts en wilde Japekop het niet aandoen om weer met de Katmobiel te moeten reizen, hij had het al moeilijk genoeg.
Wel, de hemel zij dank belde even later onze eigen dierenarts op om de afspraak van morgenochtend een uurtje te verzetten, en dus konden we hem ons probleem voorleggen. We kregen een antwoord waar we meer aan hadden: zeer waarschijnlijk kwam Japekop's hypergedrag door een bijwerking van één van zijn ingespoten medicijnen. Het was in elk geval een goed teken dat J. had gegeten, dat hij dronk en gewoon zijn plasjes op de bak deed. En morgen overleggen we verder.
Het is te hopen dat er vannacht in huize Katblad geslapen kan worden, want op dit moment is de Boez uit op ruzie met onze patiënt. En de patiënt pikt dat niet.
Morgen meer.

6 opmerkingen:

Ma Tok zei

Arme Japekop en arme mevrouw K.
Veel sterkte hiermee en Japie:
zet-em-op!

Tom Poes zei

@ mens ina: Opgezette poes

Piet zei

Ach, arme Japekoppie. Sterkte toegewenst voor beiden.

Ma Tok zei

@Tom Poes: Dat bedoelde ik nou juist niet!

Anoniem zei

Wat erg Japekoppie , in shock van een bijwerking , heel veel sterkte hoor jongetje en iedereen in huize katblad
want wat een spanning.

Hartelijke groet van Mumu en B

Marjon zei

He bah! We wensen jullie veel sterkte en duimen dat Japekoppie goed reageert op de behandeling!