Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

vrijdag 27 september 2013

Door de ogen van Japekoppie

Wil je een zeg maar droge reportage met alleen maar feiten of zal ik er een persoonlijke noot aan toevoegen? Een soort ik-boodschap zeg maar? Oh, liever niet dus. Ja, daar heb ik mijn column voor, inderdaad. Oké. Wil ik nog wel even zeggen dat dit voor mij totaal onverwacht komt, heh? Dat ik dus niet was voorbereid op het maken van een reportage? Want je weet dat ik alleen nog maar de wat meer wetenschappelijke verkenningen doe en geen onzin meer wil onthouden zoals bijvoorbeeld wat mijn collega's onderweg uitspoken.
Wil ik ook nog even kwijt dat ik eerst niet mee wilde op deze wandeling, maar er ook geen zin in had om alleen met die Zoebel thuis te blijven, heh? Toen mijn moeder er nog was bleef ik regelmatig thuis om op haar te letten inderdaad, maar dat was mijn plicht als zoon...

Nou, zullen we dan maar?
Het begon er al mee dat Oscar zich heel snel van de Pergola liet vallen omdat hij voorop wilde lopen, maar Cera was hem net voor. Ik ben gewoon heel rustig achter K. aangelopen en nam ook nog de tijd om Charli's struikje te inspecteren. Ja, een verkenning begint namelijk al voor je eigen deur en niet pas in de Kruidentuin. Mevrouw K. begreep dat en paste haar looptempo aan aan dat van mij, al had dat niet speciaal gehoeven van mij want ik vind mijn weg toch wel.

Commentaar bij deze foto?
Wel, volgens mij heb ik dat net uitgelegd en dus doe ik dat niet opnieuw. Kom maar met het volgende plaatje.









Toen ik als laatste in de Kruidentuin aankwam, zat Cera al op een stoel te mekkeren tegen u. Oh, ik mag jij zeggen? Graag, want dat doe ik normaal gesproken ook en anders wordt dit verhaal zo geforceerd, heh?
Dit was inderdaad een persoonlijke noot, sorry. Nee, ik moet mijn draai nog even vinden maar doe mijn best.

Wel, Cera zat dus op die stoel te mekkeren tegen jou. En aan de huizenkant van de tuin zat een rare man op een bankje te mompelen tegen een blikje bier. En omdat ik niet voor maar achter hem langs wilde lopen, heb ik een andere route gekozen dan jullie, om tenslotte ook op het middenpad uit te komen. Het duurde daardoor even wat langer voordat ik weer bij de groep was, maar volgens mij heb ik verder niks gemist, toch? Ik zag trouwens Kaija nog voor haar huis op een tafeltje zitten en heb nog wat lopen snuffelen bij de Nepeta, maar heb daar verder niks bijzonders opgemerkt of meegemaakt. Ja, doe nu de volgende foto maar.

Hier zie je dus hoe ik langs de andere kant van de tuin weer bij jullie kwam.
Ik kan daarbij ook nog vertellen dat Oscar vlakbij jou tussen de laurier zat te klooien en dat Lima opeens uit het niets tevoorschijn kwam, maar ik heb daar verder niet veel aandacht aan geschonken.








Nee, ik vond het te druk bij jullie en ben doorgelopen naar een zijpaadje. Daar heb ik de beplanting geïnspecteerd en vastgesteld dat er heel veel bijen waren. Verder heb ik slechts 1 wit vlindertje gezien, maar wel veel bijzonder grote hommels. Ja, ik ben natuurlijk voorzichtig geweest bij het snuffelen en heb alle vliegbeestjes met rust gelaten.
Heb je nog meer plaatjes?





Toen ik klaar was met mijn inspectie ben ik via een ander pad weer naar de ingang van de tuin gegaan, en daar heb ik op jullie zitten wachten. Daar is deze foto van, ja.
Nee, ik kijk niet boos maar ernstig, omdat verkennen nu eenmaal een serieuze zaak is.
Gaan we nu naar die andere tuin? Nog niet?




















O ja, was ik bijna vergeten. Kaija zat daar nog steeds op die tafel en Lima was druk bezig om op zijn eigen onbeholpen wijze een plantenpot te markeren. Totaal zinloze bezigheid, maar hij is nog jong en moet dus nog veel leren. Kaija was in elk geval niet onder de indruk van hem.
Toen hij klaar was met markeren kwam Lima opeens naar mij toe.




Hij had er blijkbaar behoefte aan om mijn staart te besnuffelen en ik heb hem zijn gang maar laten gaan. Nee, prettig vond ik het niet maar het was nu ook weer niet zo vervelend dat ik er ruzie over wilde maken. Niet goed voor mijn hart, nee.
Ik was trouwens wel blij dat jij toen eindelijk kwam om aan te geven dat we teruggingen naar de Katbladstraat, want ik heb daar best lang op jullie moeten wachten.
Gaan we nu ook nog naar die Kruidentuin? Kan dat niet een volgende keer? Nee dus. Mag ik dan wel even gaan plassen? Dank u.

Ja, ik ben klaar voor het tweede deel. Kruidentuin, toch?
Oscar zat als eerste voor de Poort en gedroeg zich heel angstig. Hij zei dat hij niet naar de Hoftuin durfde te gaan omdat er allemaal leden van de partij Hof is Vol rondliepen.
Wel, ik heb daarom eerst voorzichtig om een hoekje gekeken, maar zag dat het best wel mee viel.




Ik zag die kleine meid Mickie wat rondscharrelen tussen de planten, maar haar kun je geen partijlid noemen, toch? Nog niet tenminste, nee.











Ik ben toen heel kalmpjes door de Poort gegaan en Oscar kwam achter mij aan. We schrokken trouwens wel toen de Boez opeens in volle vaart langs ons heen stormde. Hij rende in één ruk door tot waar jij ongeveer stond.
Ik ben het stukje tuin van de Kiwi gaan verkennen en heb verder niet meer zo op de Boez en Os gelet. Nee, niet zoveel kiwi's dit jaar.
Ik heb ook niet gezien wanneer nu precies Cera de tuin in kwam omdat ik aan het verkennen was, en dat is een serieuze bezigheid. Ja, dat blijf ik herhalen want het belang van mijn inspecties en verkenningen worden te vaak onderschat. Ja, ik ben te lang van stof, je hebt gelijk. Kun je niet een paar foto's overslaan dan?

Hier kwam ik net bij de vijver vandaan en zag hoe die kleine Mickie klaar zat om de Boez te bespringen. Ze zat al te trappelen maar zette niet door, en dat kwam doordat de Boez haar compleet negeerde en net deed alsof hij iets had ontdekt tussen de planten.









Helaas moest ik mij terugtrekken omdat die dikke partijleider van Hof is Vol (Myo) tevoorschijn was gekomen. Nee, ik was niet bang voor hem want ik heb hem eerst nog lange tijd in de ogen gekeken, maar op het moment dat hij opzij keek, ben ik langzaam naar de Poort terug gelopen omdat ik sowieso klaar was met mijn inspecties in deze tuin.






En tot mijn grote verbazing kwam de Boez achter mij aan. Ja, verbazing omdat hij zich meestal niet veel aantrekt van de Hofbewoners. Maar ik denk dat hij vooral was geschrokken van de plotselinge komst van het mens van Myo, misschien dat hij daarom ook als eerste in de Poort verdween.












Ik wil wel nog even kwijt dat Oscar dus geen moer heeft uitgevoerd en eigenlijk al die tijd op dat bankje is blijven liggen om de kleine meid en Myo in de gaten te houden. Noemt zich topreporter maar doet het ondertussen in zijn broek.
Moet ik ook nog zeggen dat ik niet snap dat Cera opeens de kleine heldin ging uithangen en in eerste instantie niet met ons mee terug wilde komen. Nee, dit is geen roddelen, het zijn de feiten.







Cera bleef achter en dat vond ik helemaal geen prettig idee, dus daarom heb ik even staan wachten.












En pas toen jij haar wel al drie keer had geroepen, kwam ze eindelijk aankakken.













Cera en Oscar bleven nog wat dollen in de Katbladstraat, maar mijn innerlijke klok gaf aan dat het jouw tijd was voor je glaasje wijn en mijn tijd voor een fliebertje kaas of iets dergelijks. En daarom liep ik dus met stevige pas terug naar de redactie.








Deze foto had niet meer gehoeven want voegt niks toe aan mijn verhaal, behalve dan dat ik nog even wat ben gaan drinken voordat jij en ik naar binnen gingen.

En nu? Moeten de mensen nu gaan kiezen tussen ons, wie de beste reportage heeft gemaakt? Doe je zelf niet mee dan?
Gaat dat kiezen anoniem?
Nou, het zal mij benieuwen...



3 opmerkingen:

Tooske zei

Mijn reumatoïde artrosewijsvinger kan het scrollen van de muis in deze lange reportages écht niet aan.

Mevrouw Katblad zei

U bent gelukkig wel al scrollende helemaal tot "reacties" gekomen, heh? Maar wij hebben de boodschap begrepen...

Ma Tok zei

Japekop, je hebt het weer prachtig serieus verteld, daar houd ik van, uitgebreide feitenbeschrijving en toch geen saaie opsomming.