Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

woensdag 11 september 2013

Niet Troy

Nadat MaGiz het bericht over de verdronken haarfabriek had gelezen, heeft zij onderzoek gedaan op de betreffende plek, dat wil zeggen dat zij heeft lopen speuren tussen bootjes en kade. Zij vond tenslotte de poes en heeft de hulp ingeroepen van een aantal jonge mannen. Die hebben op verzoek de poes opgevist en zo kon MaGiz het beestje goed bekijken. De poes was weliswaar een cyper, maar had geen witte vlekken. Het kon dus niet mevrouw Troy zijn. MaGiz belde mevrouw K. om haar bevindingen te melden. Daarna heeft zij de dierenambulance gebeld om te berichten dat de verdronken kat was opgevist, met het verzoek de haarfabriek te komen ophalen. De ambulance had het echter druk met iets anders, kon niet direct komen, en dus werd de haarfabriek op een afgesproken plek achtergelaten. Wij hopen nu maar dat de betreffende kat voorzien is van een chip en dat zijn/haar mensen snel ingelicht kunnen worden over het lot van het beestje, want niets is erger dan niet weten wat je vermiste huisdier is overkomen...

In die situatie dus zitten wij bij het Katblad nu. Was mevrouw Troy nog een sterke en gezonde haarfabriekdame geweest dan hadden we toch wat meer hoop en vertrouwen gehad in een goede afloop. Doch T. Troy weegt nog maar nauwelijks 3 kilo, lijdt aan Katzheimer en is hoogbejaard. Bovendien is haar hartje niet meer zo krachtig, heeft ze niet goed functionerende nieren en moet ze daarom ook medicijnen slikken.
Het is thans weer een kwestie van afwachten, nog eens rondlopen in de buurt, roepen en kijken. En vooral ook hopen dat iemand de poster goed heeft bekeken, haar ergens heeft opgemerkt en actie onderneemt.
Wij snappen niets van haar verdwijning en maken ons grote zorgen.

1 opmerking:

Sabine zei

Ik hoop met u mee, er hoeft maar 1 iemand te zijn die haar herkent van de poster........veel, heel veel sterkte !!!